پدر چگونه میتواند در تربیت کودک نقش موثرتری داشته باشد؟

علیرغم نقش پدر در تربیت کودکان خود ، عدم تمرکز بر مراقبت از کودکان بر روی پدرها همچنان وجود دارد. دستورالعمل های به روز شده می تواند به پزشکان اطفال کمک کند تا پدران را بهتر در مراقبت از فرزندان خود مشارکت دهند.

شواهد فزاینده نشان می دهد که پدران تأثیر مثبتی بر رشد و رفاه فرزندان خود دارند. داده های طولی منتشر شده در طول دهه گذشته یا بیشتر تأیید می کند که مشارکت پدر از مرحله قبل از تولد در طول زندگی کودک برای رشد روانی - اجتماعی و رفتاری فرزندان آنها مفید است ، اغلب از جهاتی متفاوت و مکمل مشارکت مادر. دیگر داده ها و تأثیرات ژنتیکی پدران بر فرزندانشان پیچیدگی این تأثیر پدری را بر فرزندانشان آشکار می کند. از جمله زمینه های مورد مطالعه بیشتر افسردگی پدری و اثرات سوء مرتبط با آن بر روی کودکان است.

در سال 2016 ، آکادمی اطفال آمریکا (AAP) راهنمای خود را برای پزشکان اطفال در مورد نقش پدر در تربیت فرزندان خود بر اساس افزایش تعداد مطالعات "با کیفیت بالا" که در حال حاضر این نقش را کمی و واجد شرایط می دانند ، به روز کرد. بر اساس این دستورالعمل ، از جمله عوامل محرک افزایش این علاقه به پدران ، نیروهای اجتماعی و اقتصادی هستند که در آنها نقش های سنتی مردان و زنان در حال تغییر است. مادران بیشتری در خارج از خانه کار می کنند و پدران بیشتری در خانه بسر می برند و فعالیت های مراقبتی را انجام می دهند. همچنین پدران به طور فزاینده ای نقش مراقبت اولیه را به عنوان والدین مجرد بر عهده می گیرند. همچنین تغییر رفتارهای اجتماعی که مشارکت بیشتر پدران را فراتر از نقش محافظ و تأمین کننده تاریخی خود ترغیب می کند ، برجسته شده است. داده ها این را نشان می دهند ، با مشارکت پدران در مراقبت از کودک بین سالهای 1965 تا 2011 تقریباً دو برابر شده است

علیرغم نقش پدر در تربیت کودکان، ویزیت های اطفال تا حد زیادی بر رابطه مادر و فرزند متمرکز است. 15 علاوه بر این ، نتایج نظرسنجی اخیر از 100 ارائه دهنده مراقبت های اولیه اطفال نشان داد که کمتر از 50 از پاسخ دهندگان به طور منظم توصیه هایی را برای مشارکت پدران مطابق دستورالعمل های اخیر AAP اجرا می کنند. مهارتها و غربالگری افسردگی دوران بارداری برای پدران ، کمترین روشهای توصیه شده بود.

Craig F. Garfield ، MD ، استاد اطفال و علوم اجتماعی پزشکی ، دانشکده پزشکی دانشگاه Northwestern Feinberg ، شیکاگو ، ایلینوی ، پزشک معالج در بیمارستان کودکان Ann و Robert H. Lurie در شیکاگو ، و یکی از نویسندگان دستورالعمل های AAP در مورد پدران ، بر عدم تمرکز مداوم روی پدران در مورد مراقبت از کودکان تأکید می کند.

وی می گوید: "کودکان در پذیرش نقش پدر در تربیت کودکان کند عمل می کنند."

این مقاله برخی از داده های مربوط به شیوه های مثبت کمک پدران به رشد و رفاه پسران و دختران خود را مرور می کند و فرصت هایی را برای متخصصان اطفال پیشنهاد می کند تا پدران را بهتر در مراقبت از فرزندان خود درگیر کنند.

تعریف نقش پدر

وقتی در مورد نقش پدران در رشد و رفاه فرزندان صحبت می کنیم ، مهم است که منظور از "پدر" را تعریف کنیم زیرا این اصطلاح چندین مفروض را در بر دارد که با توجه به تغییر ساختار خانواده ممکن است کاملاً دقیق نباشد. در دستورالعمل AAP درباره پدران ، پدر به طور کلی به عنوان "مرد یا مردی که بیشتر درگیر مراقبت و متعهد به رفاه کودک هستند ، صرف نظر از وضعیت زندگی ، وضعیت تاهل یا روابط بیولوژیکی" تعریف شده است. این تعریف در کنار پدر بیولوژیکی شامل پدران خوانده ، ناپدری و پدربزرگ ها می شود

زیربنای این بحث درباره پدر بودن ، به رسمیت شناختن ماهیت در حال تحول و تغییر ساختارهای خانواده ، هنجارهای اجتماعی و درک مردانگی و زنانگی است که پیچیدگی بیشتری را برای درک تأثیرات متعدد بر رشد کودکی ایجاد می کند. تحقیقات نشان می دهد که تأثیر پدران بر رشد روانی - اجتماعی و رفتاری کودکان متفاوت از مادران است. 1 با این حال ، دشوار است که از این تحقیق کنونی فهمیده شود که چگونه این تأثیرات مختلف با تمایز بیولوژیکی مردانگی یا زنانگی مرتبط است. تحقیقات نوظهور در زمینه نوروبیولوژی والدین با نشان دادن پیچیدگی فعل و انفعالات بین مدارهای عصبی و هورمونی در مردان و زنان و چگونگی بروز این فرایندهای بیولوژیکی در رفتار والدین ، ​​برخی علائم اولیه را ارائه می دهد.

---

منبع:familico.ir

سن جدا خوابیدن کودک از والدین

او می گوید: "برای خانواده ای که پس از شش ماه از مرگ متاثر شده اند ، این یک ضرر وحشتناک است ، بنابراین من این دیدگاه را درک می کنم." با این حال او خاطرنشان می کند که مرگ نوزادان در خواب بسیار نادر است ، به ویژه پس از 6 ماهگی. برای 4 میلیون کودک متولد شده در هر سال ، سایر خطرات ناشی از خواب ناکافی در والدین ممکن است جدی تر باشد ، مانند تصادفات با وسایل نقلیه موتوری ، پیوندهای ضعیف تر با کودک ، فشارهای زناشویی و کودک آزاری مانند ضربه به سر (سندرم نوزاد تکان داده) ، پل. می گوید.

میندل می افزاید: والدین ، ​​به ویژه مادران ، همچنین می توانند در معرض خطر بیشتری برای افسردگی پس از زایمان و صدمات تصادفی در خانه بدون خواب کامل باشند.

پل می گوید: "همه اینها ملاحظات زمانی است که شما از دیدگاه خانواده محور در مورد تنها خوابیدن کودک استفاده می کنید و تنها روی وقوع نسبتاً نادر و در عین حال قطعاً ویرانگر SIDS تمرکز نمی کنید." در واقع ، به اشتراک گذاشتن اتاق بعد از 4 ماه حتی ممکن است خطر SIDS را از جهات دیگر افزایش دهد ، مطالعه او نشان می دهد. پل می گوید: "یکی از چیزهای شگفت انگیز که ما دریافتیم این بود که والدین در اتاق مشترک شیوه های خواب کمتری داشتند."

نوزادان دارای اتاق مشترک چهار برابر بیشتر از آنهایی که در 4 ماه و 9 ماهگی به طور مستقل بخوابند در طول شب در تخت والدین خود قرار می گیرند. احتمال وجود اقلام خطرناک در محیط خواب نوزادان مانند بالش ، پتو و حیوانات پر شده نیز برای نوزادان 4 ماهه در اتاق مشترک دو برابر شده است.

با این حال ، مون می گوید، که به طور دوره ای توصیه های خود را با ظهور شواهد جدید به روز می کند ، بعید است که توصیه های خود را تغییر دهد. او اذعان می کند که عواقب پایین دست یک نگرانی معتبر است اما داده های بسیار کمی وجود دارد تا بدانیم آیا واقعاً در حال وقوع هستند یا خیر.

مون می گوید: "من به داده ها نگاه نکرده ام تا بگویم که اگر با کودک خود در اتاق مشترک هستید ، احتمال تصادف رانندگی بیشتر است. من نمی دانم که این اطلاعات موجود است." "گاهی اوقات مواردی وجود دارد که به نظر می رسد به هم مرتبط هستند ، اما وقتی مطالعه را انجام می دهید ، اینطور نیست."

او به تحقیقی اشاره می کند که نشان می دهد والدین اغلب خواب واقعی را دست کم می گیرند و یافته های مربوط به مدت زمان خواب والدین در حالی که اتاق مشترک است ، همه جا بستگی دارد ، گاهی اوقات بسته به این که مادر در حال تغذیه با شیر مادر است یا شیر خشک.

مون می گوید: "بله ، اگر والدین در اتاق مشترک باشند ، خواب آنها بیشتر است ، اما ما این را به طور قطع نمی دانیم ، و تا زمانی که این کار را نکنیم ، نمی توانیم بر اساس گزارشات حکایتی یا تصور یا فرض سیاست گذاری کنیم." "من می دانم که این یک طرفه به نظر می رسد ، اما تخصص ما در مورد [مرگ نوزادان در خواب] است ، بنابراین وظیفه ما این است که از منظر SIDS به این موضوع نگاه کنیم."

پل و میندل می گویند اما این مشکل است.

میندل می گوید: "آنها فقط با این لنز فوق العاده به ایمنی نوزادان نگاه می کنند." "باید با تصویر بزرگتر متعادل شود."

مون همچنین تأکید می کند که AAP "در انجام توصیه های ما بر اساس ادبیات بسیار دقیق است".

اما پل می گوید سه مطالعه اروپایی که AAP برای به اشتراک گذاشتن اتاق تا 1 سال توصیه می کرد در واقع از آن پشتیبانی نمی کند. در یکی ، نوزادان بالای 4 ماه که بر اثر SIDS فوت کرده بودند ، بیشتر از اینکه تنها خوابیدن کودک را در نظر بگیرند، اتاق به اشتراک می گذاشتند. یکی دیگر مربوط به دهه 1990 است که خوابیدن معده - یک عامل خطر قوی برای SIDS - بسیار رایج بود. و میانگین سنی کودکان در مطالعه سوم 3.5 ماه بود. تنها 15 نفر از 123 نوزاد که در آن مطالعه بر اثر SIDS فوت کردند در اتاق خود خوابیده بودند.

این همه رفت و برگشت می تواند والدین را گیج و ناامید کند. بن هافمن ، متخصص اطفال که در زمینه پیشگیری از آسیب در دانشگاه بهداشت و علوم اورگان در پورتلند تخصص دارد ، می گوید این طبیعت ایجاد توصیه های گسترده بهداشت عمومی با شواهد ناقص است.

او گفت: "سیاست خوب باید بر اساس بهترین علم باشد" ، اما علم همیشه شامل مقدار مشخصی عدم قطعیت است. او توضیح می دهد: "ما سعی می کنیم با اطلاعاتی که داریم بهترین کار را برای بیشترین تعداد بچه ها انجام دهیم."

در نهایت ، والدین باید همین کار را انجام دهند: با اطلاعاتی که دارند بهترین تصمیم را بگیرند.

میندل می گوید: "AAP باید در مورد محافظه کار بودن اشتباه کند ، اما هر خانواده باید تصمیم بگیرد که برای آنها چه کار می کند تا مطمئن شود که نوزاد سالم است ، همه به اندازه کافی می خوابند و از سلامت همه مراقبت می شود." . "

---

منبع:familico.ir

راه افتادن و راه رفتن کودک

این بدان معناست که اگر فرزند شما دیرتر از حد انتظار به نقطه عطفی برسد ، لزوماً به این معنا نیست که در بدن یا مغز او مشکلی وجود دارد. آنها فقط ممکن است بچه هایی باشند که دوست دارند وقت خود را بگیرند (که ممکن است در طولانی مدت از او سپاسگزار باشید) یا نمی توانند منتظر بمانند تا سریع به آنجا برسند.

سعی کنید نگران مقایسه نوزاد خود با دیگران نباشید و فقط روی توانایی های فرزند خود تمرکز کنید. نباید مهم باشد که خواهرزاده شما در 10 ماهگی شروع به راه رفتن کودک کرده و نوزاد شما 13 ماهه است و هنوز مستقل ایستاده نیست.

اولین فرزندم در حدود 9 ماهگی شروع به قایقرانی (راه رفتن با مبلمان) کرد و اولین قدم های مستقل خود را درست قبل از اولین تولدش برداشت. پسر من اکنون 13 ماه دارد و به سختی چند قدم بر می دارد. با این حال ، من نگران نیستم زیرا او درست همان جایی است که باید از نظر رشد باشد. او در پیشرفت مناسب به هر نقطه عطف رسیده است و هر روز در حال پیاده روی است.

یک کودک خردسال وقتی آماده شود به آنجا می رسد.

اگر آنها دیر به نقطه مهمی برسند ، همیشه نشانه اشتباه نیست. با این حال ، اگر پیاده روی نمی کنند و سن آنها بیشتر از 15 ماه است ، حتماً با پزشک متخصص اطفال مشورت کنید.

این پست ممکن است حاوی پیوندهای وابسته باشد که در صورت خرید کمیسیون کمی دریافت می کنم.

برای بیشتر کودکان ، راه رفتن به طور طبیعی با یادگیری نقاط قوت و محدودیت های بدنشان انجام می شود. آنها از آزمایش و خطا برای تعیین آنچه می توانند و نمی توانند انجام دهند ، استفاده خواهند کرد. با این حال ، برخی ممکن است کمی بیشتر به مربیگری نیاز داشته باشند تا به آنجا برسند. با ترس ، اعتماد به نفس یا عدم تمرین ، با این نکات زیر می توانید به فرزند خود کمک کنید زودتر به آنجا برسد.

همچنین فعالیتی را که باید با کودک نوپا انجام دهید تا پیاده روی سرگرم کننده باشد ، بررسی کنید!

مطمئن باشید که آنها با تمام نقاط عادی قبلی برخورد کرده اند
اطمینان حاصل کنید که فرزند شما از نظر رشد و سن مناسب است تا بتواند راه برود. آنها را مجبور نکنید این کار را خیلی زود یا قبل از آماده شدن انجام دهند.

کودک شما قبل از اینکه انتظار داشته باشید مستقل راه برود ، باید بتواند خزیدن ، ایستادن در حالی که خود را نگه داشته است ، مستقل بایستد و قایقرانی کند. البته ، خزیدن ارتباط چندانی با راه رفتن ندارد ، زیرا برخی از کودکان به جای خزیدن راه می روند. با این حال ، خزیدن یک نقطه عطف بسیار مهم است که به همه کودکان توصیه می کنم قبل از راه رفتن انجام دهند.

اگر آنها تمام مراحل را طی کرده اند ، می توانید راه رفتن کودک خود آموزش دهید. در غیر این صورت ، قبل از برداشتن گام های مستقل ، کار روی ایستادن و حرکت را شروع کنید.

---

منبع:familico.ir

چکار کنیم خواب نوزاد عمیق شود؟

مطالعات آلمانی و ژاپنی گزارش داده اند که نوزادان تازه شب بیشتر از روزها می خوابند و شواهد علمی نشان می دهد که حتی نوزادان تازه متولد شده به نشانه های محیطی در مورد زمان واکنش نشان می دهند. شما می توانید از این واقعیت برای کمک به شکل گیری الگوهای خواب نوزاد استفاده کنید.

چگونه به نوزادان کمک کنیم تا با روز طبیعی و 24 ساعته همگام شوند
1. کودک خود را بخشی از برنامه روزانه خود قرار دهید.

هنگامی که والدین نوزادان خود را در فعالیتهای روزانه خود قرار می دهند ، ممکن است نوزاد سریعتر با روز 24 ساعته سازگار شود 

یک مطالعه اندازه گیری مداوم الگوهای فعالیت مادر و نوزاد را برای چهار ماه پس از تولد انجام داد. نوزادان تازه متولد شده که همزمان با روز مادر خود فعال بودند سریعتر ریتم شبانه روزی بالغ خود را توسعه دادند 

2. کاهش تحریکات در شب.

هنگامی که کودک برای تغذیه شب بیدار می شود ، فعالیت خود را به حداقل برسانید. تا آنجا که ممکن است سر و صدا کم کنید و از حرکت دادن کودک خود به اطراف خودداری کنید. در حالت ایده آل ، شما می خواهید از بیدار کردن او "تا انتها" اجتناب کنید. اما اگر این امکان پذیر نیست ، حداقل سعی کنید شلوغی و شلوغی را به حداقل برسانید. شما می خواهید کودک یاد بگیرد که شب برای خواب و سکوت است.

3. نوزاد خود را در معرض الگوهای روشنایی طبیعی قرار دهید.

نشانه های نور ممکن است فوراً الگوهای خواب نوزادان را همزمان نکنند ، اما کمک می کنند.

به عنوان مثال ، در یک مطالعه ، نوزادان تازه متولد شده در شب اگر والدین آنها سیاست منظم خاموش کردن چراغ ها را تا ساعت 9 شب رعایت می کردند ، بیشتر می خوابیدند

در مطالعه دیگری ، نوزادان جوان اگر بیشتر در معرض نور اولیه بعد از ظهر قرار می گرفتند ، شب ها بیشتر می خوابیدند و زمان گذراندن در خارج از خانه ممکن است تفاوت مهمی ایجاد کند. نوزادانی که بیرون می روند ، میزان نور روز را بسیار بیشتر از آنهایی که تمام روز در خانه نگه داشته می شوند تجربه می کنند و ممکن است در نتیجه ریتم شبانه روزی قوی تری ایجاد کنند.

4. ماساژ نوزادان را امتحان کنید.

یک آزمایش اخیر نشان داد مادرانی که برای ماساژ نوزادان خود با لوسیون هنگام خواب استفاده می کنند ، نتایج بهتری از خواب نوزاد نسبت به مادرانی که بدون لوسیون ماساژ داده اند و مادران در گروه کنترل که اصلاً ماساژ نمی دهند ، تجربه می کنند.

پس از یک ماه ، نوزادانی که با لوسیون ماساژ داده شده بودند سریعتر به خواب می رفتند ، مدت زمان بیشتری می خوابیدند و کمتر در شب بیدار می شدند. مادرانی که از لوسیون استفاده می کنند در واقع نوزادان خود را بیشتر ماساژ می دهند ، که ممکن است نتایج را توضیح دهد یک مطالعه قبلی نشان داد که ماساژ نوزادان به نوزادان کمک می کند تا الگوهای بالاتری از ترشح ملاتونین را توسعه دهند 

---

منبع:familico.ir

ازدواج دوم

آسیب پذیری در ازدواج دوم
دلایل متعددی وجود دارد که باعث می شود ازدواج های دوم در برابر اختلال آسیب پذیرتر باشند. شرکا همان خصوصیات شخصی را در ازدواج بعدی خود به وجود می آورند ، اما برخی از این ویژگی ها ممکن است به مشکلات ازدواج اول کمک کرده باشد. افرادی که چندین بار طلاق داده اند و ازدواج مجدد کرده اند تمایل نسبتاً تکانشی و غیر منطقی دارند. در ازدواج های دوم ، شرکا اغلب مجبورند با عوارض دیگری که در ازدواج های اول وجود ندارد ، مانند ترکیب خانواده ها ، برخورد کنند. ازدواج مجدد که شامل فرزندان نامادری می شود ، بیشتر از کسانی است که ازدواج نکرده اند. 

ازدواج مجدد به دنبال بیوه شدن
طبق سرشماری سال 2006 ، 32 درصد از جمعیت بالای 65 سال ایالات متحده بیوه بودند. اکثر مردم پس از از دست دادن شریک خود با موفقیت سازگار می شوند. تحقیقات بر روی الگوهای سوگ نشان می دهد که بیشترین نتیجه ، تاب آوری است. با این وجود ، نرخ ازدواج مجدد در میان بیوه های مسن نسبتاً پایین و حتی در میان بیوه های مسن کمتر است. با این حال ، بررسی میزان ازدواج مجدد علاقه به روابط عاشقانه جدید را بسیار دست کم می گیرد.

تفاوت در میل به همکاری مجدد
مردان و زنان نه تنها نرخ ازدواج مجدد متفاوتی دارند ، بلکه در تمایل خود به ازدواج مجدد (برای ایجاد یک رابطه عاشقانه جدید) نیز متفاوت هستند. یک سال و نیم پس از مرگ همسر ، 15 درصد بیوه ها و 37 درصد بیوه زنان 65 ساله و بالاتر علاقه مند به آشنایی بودند. تفاوت در تمایل به همکاری مجدد ممکن است از مزایای متفاوتی باشد که مردان و زنان در و خارج از ازدواج دریافت می کنند.

شایع ترین دلایلی که افراد مسن برای ماندن بدون همسر پس از از دست دادن همسر ارائه می دهند ، مربوط به جنسیت است. در حالی که افسانه رایج این است که "زنان ناراحت می شوند ، مردان جایگزین می شوند" ، تحقیقات از این الگو پشتیبانی نمی کند. در عوض ، بیوه بیشتر می گویند که تمایلی به رها کردن آزادی و استقلال جدید ندارند. بسیاری از بیوه ها احساس رهایی می کنند که دیگر نیازی به مراقبت از شخص دیگری ندارند و این را بیشتر از همراهی بیشتر می دانند. از سوی دیگر ، بیوه ها تمایل دارند گزارش دهند که مجدداً مشارکت نکرده اند زیرا نگران هستند که به دلیل سن بالا و بیماری بد شریک زندگی نامطلوبی باشند. 

برخی از مطالعات نشان داده اند که زنانی که به رابطه جدید علاقه ای ندارند به صراحت تصمیم گرفته اند بدون شریک باقی بمانند. در مقابل ، مردان به احتمال زیاد گزارش می دادند که این احتمال را رد نمی کنند اما هنوز به رابطه مناسب برخورد نکرده اند. مصاحبه ها نشان می دهد که زنان بیوه نسبت به بیوه ها آمادگی بیشتری برای استفاده از فرصت جدید دارند.

در میان زنان بیوه ، به نظر می رسد حمایت اجتماعی باعث افزایش علاقه به مشارکت های صمیمی جدید می شود. بیوه های دارای محرم بیشتر از کسانی که دوست صمیمی ندارند علاقه مند به همکاری مجدد هستند. با این حال ، برای مردان این الگو ممکن است معکوس شود. در حالی که عموماً زنان بیوه بیش از بیوه ها به ازدواج مجدد علاقه دارند ، تنها مردانی که از حمایت کم یا متوسط ​​دوستان برخوردارند ، بیشتر از زنان تمایل به ازدواج مجدد در آینده را دارند. هنگامی که زنان بیوه از حمایت اجتماعی بالایی از طرف دوستان برخوردار هستند ، میزان علاقه آنها به همان اندازه بیوه ها است. این نشان می دهد که مردان اگر از حمایت اجتماعی مورد علاقه خود برخوردار نباشند ، انگیزه بیشتری برای همکاری مجدد خواهند داشت. از سوی دیگر ، زنان تمایل دارند منابع اجتماعی متنوع تری در شبکه های اجتماعی خود داشته باشند.

اگرچه تفاوت های جنسیتی در تمایل به همکاری مجدد به خوبی ثبت شده است ، اما سن کمتر و ناراحتی بیشتر نیز افزایش علاقه به ازدواج مجدد را پیش بینی می کند.

---

منبع:familico.ir

عشق در دوستی قبل ازدواج

وقتی به آن فکر می کنید ، اکثر مردم همیشه قبل از اینکه کارها را به سطح بعدی برسانند ، دوستان خوبی نمی شوند. گاهی اوقات مرحله دوستی درست پس از شکست رابطه ایجاد می شود. سپس این دو نفر تصمیم می گیرند که بهتر است به جای این که از هم جدا شوند ، دوست باشند و دیگر هرگز با یکدیگر ارتباط برقرار نکنند. یکی از رایج ترین دلایلی که باعث می شود افراد پس از ترک رابطه قبلی وارد رابطه جدیدی شوند ، کاهش درد ناشی از از دست دادن عشق و آرامشی است که قبلا از شریک قدیمی خود دریافت می کردند. آنها برای درمان خود وقت نمی گذارند ، بنابراین آنها مستقیماً وارد رابطه جدیدی با هرکسی می شوند که یا زیبا به نظر می رسد یا حرفهای مناسب را به آنها می زند. چرا اجازه می دهیم نیاز ما به دوستی و همراهی ما را به یک رابطه کارمی سوق دهد؟ علاوه بر این ، ایجاد دوستی واقعی قبل از تبدیل شدن به یک دوست ، چه مزایایی دارد؟ در اینجا به چند مزایا دوستی قبل از ازدواج اشاره می کنیم.

 صرفه جویی در وقت و پول
احساسات تنها چیزهایی نیستند که هنگام شروع رابطه روی آنها سرمایه گذاری می کنیم. برای برخی از افراد ، هنگامی که رابطه به پایان رسید ، بازسازی خود به معنای بازیابی از بدهی ها و لیست هزینه هایی است که در زمان حضور با کسی رخ داده است. گاهی اوقات یک نفر ، اگر هر دو نفر نباشند ، به احتمال زیاد با برخی بدهی ها کنار گذاشته می شوند و اکنون باید از نظر مالی به وضعیت خوبی برسند. همچنین ، زمانی را که در رابطه ای گذرانده ایم که از ابتدا محکوم شده بود ، هرگز به ما پس داده نمی شود. بنابراین بهترین کار این است که قبل از شروع به کار ، با هم دوست باشید تا از صرف هزینه های زیاد و سالها در رابطه ای که ممکن است منجر به یک زندگی شاد نشود ، جلوگیری کنید. همچنین دوستی قبل ازدواج صرفه جویی در وقت و هزینه رابه همراه دارد.

از انگ سابق بودن دوری کنید.
من فکر می کنم همه ما می توانیم با این موضوع ارتباط برقرار کنیم. مگر اینکه کسی هرگز رابطه ای نداشته باشد یا با شخصی که برای اولین بار عاشقش شده بود ازدواج کرده باشد ، ما همه سابق کسی هستیم و این برچسب با یک لکه ننگ همراه است. به عنوان یک فرد سابق ، احتمالاً شما به عنوان فردی تلقی می شوید که به نحوی از طرف دوستان یا حتی اقوام خود به شخص دیگری بدی کرده است که باعث به پایان رسیدن رابطه شده است. مگر اینکه به درستی به آنها اطلاع داده شود ، ممکن است از طرف برخی از افراد از طرف سابق خود بازخورد دریافت کنید. همچنین اگر پسر یا دختر جدیدی در تصویر وجود داشته باشد ، آنها بلافاصله با همسر سابق خود مشکلی خواهند داشت و کمتر آنها را به عنوان دوست شریک خود قبول خواهند کرد. آنها به دوستانی احترام می گذارند که هرگز با شریک جدید خود رابطه جنسی نداشته اند اما برای دوست پسر سابق یا دوست دختر قبلی خود قائل هستند. برخی از مردم فکر می کنند افراد سابق دوستان خوبی پیدا نمی کنند زیرا فکر می کنند شیمی بین دو نفر هرگز نمی میرد. حقیقت این است که عشق نمی میرد ، اما شیمی ممکن است از پنجره بیرون باشد. به همین دلیل است که بین دو فرد اعتماد و بلوغ لازم است تا اطمینان حاصل شود که دعوا ، بی احترامی و/یا هر نوع مشکلی دوستی جدید آنها را با سابق یا رابطه جدید آنها با شخص دیگر از بین نمی برد. اگر هر دوست پسر یا دوست دختر قدیمی پس از شکست یک رابطه دوست خوبی می شود ، درست است که شریک جدید شما باید آنها را بپذیرد. در غیر این صورت ، شما با فردی حسود برخورد می کنید و این برای رابطه جدید سالم نیست.

---

منبع:familico.ir

برای تنبیه کودکان حتما این نکته را یاد داشته باشید!

بنابراین ، شما نظم و انضباط کودک را امتحان کردید و فرزند شما به سادگی آن را کنار گذاشت. ممکن است فرزند شما به تنبیه کودکان پاسخ ندهد. برخی از والدین ممکن است وسوسه شوند که چنین کودکی را بچه ای سرسخت بنامند ، یا فقط بد بگویند. آنها نسبت به مهلت زمانی و سایر پیامدها با بی تفاوتی واکنش نشان می دهند. یا در نوجوانی عملاً با صدای بلند خمیازه می کشند. وقتی چنین سرسختی رخ می دهد ، والدین ناامید می شوند و از سر عصبانیت یا کینه با مجازات شدیدتری تلافی می کنند ، که بسیار منصفانه یا صادقانه ، موثر نیست.

انضباط موثر فقط مجازات نیست
به گفته کریستی کمپبل ، یک تحلیلگر رفتار دارای مجوز هیئت مدیره ، وادار کردن یک کودک به واکنش پشیمان در برابر مجازات شدید ، اصلاً چیزی نیست که لازم باشد. کمپبل می گوید: "وقتی به نظر نمی رسد که کودک به نظم و انضباط اهمیت می دهد ، این بدان معناست که بین دلیل تنبیه کودک و مجازات تعیین شده ناسازگاری وجود دارد." "اغلب ، والدین فکر می کنند که منزوی کردن کودک با فرستادن او به اتاق او موثر خواهد بود. با این حال ، مواقعی وجود دارد که فرستادن کودک به اتاقش تنها به عنوان عقب نشینی از هرج و مرج خانه است ، که همیشه مجازات نیست. "

اگر می خواهند والدین تنبیه مناسبی برای بچه ها در نظر بگیرند ، والدین بهتر می دانند که چرا در ابتدا این رفتار ناخواسته و شایسته انضباط رخ داده است. همچنین معلوم می شود که پی بردن به اینکه چرا کودک در یک موقعیت بد رفتار می کند ، در آینده از این رفتار جلوگیری می کند.

کمپبل پیشنهاد می کند: "به طور فعالانه ، بیان انتظارات به روش مشخص می تواند برای اجتناب از نیاز به مجازات موثر باشد." "این امر همچنین والدین را به عنوان" پسر بد "حذف می کند ، زیرا انتظارات سیاه و سفید هستند و کودک اکنون مسئول انتخاب کار درست است ، نه فقط به این دلیل که والدین از آنها" مراقبت "می کنند."

---

منبع:familico.ir

افزایش تمرکز در کودکان

تمرکز عنصر اولیه ای است که کارها را به انجام می رساند ، اما توانایی تمرکز کردن چندان ساده نیست - این یک ویژگی گریزان است که به سختی قابل تصور است - حتی برای بزرگسالانی که از خود آگاهی بیشتری دارند و به قهوه تازه دسترسی دارند!

تمرکز حتی برای فرزندان ما سخت تر است ، اما مهم است و برخی از کارهایی که ما به عنوان والدین می توانیم برای کمک به آنها انجام دهیم وجود دارد.

معامله بزرگ در مورد تمرکز چیست؟
سیستم آموزشی چرخه های خود را در مورد آنچه در مد است و یا خارج از مد است دارد و بحث بی پایان در مورد مهارتهای مهم و نحوه آموزش آنها وجود دارد. به طرز شگفت آوری ، تمرکز به ندرت به عنوان یک مهارت یا کیفیت ظاهر می شود که در کنار ارتباطات ، تخیل ، اعتماد به نفس ، خلاقیت ، کار گروهی توسعه می یابد. به (همه چیز نیز مهم است!). به

این شگفت آور است زیرا اگرچه شیوه های تدریس در کلاس درس طی سی سال گذشته بسیار پیشرفت کرده است - کمتر از گچ و صحبت هایی که ما متحمل شده ایم - سیستم امتحان یک ذره تغییر نکرده است - و در اینجا تمرکز همه چیز است.

این فقط در مورد امتحانات نیست - تمرکز برای گوش دادن به معلم ، تمرکز بر وظایف کلاس درس و بیشتر جنبه های یادگیری لازم است.

چگونه والدین می توانند کمک کنند
گاهی اوقات فراموش می کنیم که فرزندان ما تمام روز خود را در کلاسی با حدود سی کودک دیگر می گذرانند که توجه فردی در آنها کم است. این بدان معناست که احتمالاً فرزند شما در طول تکالیف خانه بیشتر از یک روز در مدرسه مورد توجه شما قرار می گیرد.

ما می توانیم تأثیر زیادی در آموزش و پرورش در خانه داشته باشیم و می توانیم تمرکز بیشتری را تضمین کنیم. در اینجا برخی از جنبه های زندگی فرزند شما وجود دارد که سبب افزایش تمرکز در کودکان می شود :

ورزش
چندین مطالعه تحقیقی نشان می دهد که ورزش برای افزایش تمرکز در کودکان مدرسه مفید است.

این مطالعه از دانمارک حتی نشان می دهد پیاده روی تا مدرسه - برخلاف رانندگی - باعث افزایش تمرکز می شود و این اثر تا صبح ادامه دارد. گذشته از مزایای آشکار ورزش برای سلامتی ، دانستن اینکه برای تمرکز نیز مفید است مفید است.

فرستادن بچه ها به خارج برای بازی 15 دقیقه ای در طول یک تکلیف طولانی می تواند یک موقعیت برد-برد باشد.

آرامش
البته استراحت و آرامش برای تمرکز بسیار مهم است - بنابراین یادگیری در خانه را با زمان وقفه تعادل دهید.

شخصاً کمی نگران هستم که برخی از زمان های خرابی مانند بازی های کنسول در واقع از نظر تمرکز خسته کننده است. من به طور خاص به آرامش پس از بازی توجه می کنم که معمولاً سی دقیقه یا بیشتر طول می کشد تا از بین برود. در مقاله ای دیگر به این موضوع برمی گردم.

حواس پرتی و تمرکز
برای بچه های کوچکتر ، میز آشپزخانه محل ایده آل برای انجام تکالیف است - زیرا احتمالاً برای کمک به آنجا هستید - اما باید به خاطر داشته باشید که تلویزیون ، رادیو و حتی مکالمات تلفنی می تواند حواس شما را پرت کند.

با رسیدن دانش آموزان به ده سال یا بیشتر و استقلال بیشتر ، میز کار را در اتاق خواب یا اتاق دیگری در نظر بگیرید و بهتر است در هنگام انجام تکالیف به دستگاه ها اجازه ندهید. همچنین ، از آنها بخواهید که زمان مشخصی را برای تکمیل کار تعیین کنند - این می تواند به تمرکز آنها کمک کند.

تمرکز به عنوان یک عادت خوب
با ایجاد محیط و شرایط برای یادگیری در خانه و القای این ایده که یادگیری مهم است ، می توانیم تمرکز را بهبود بخشیم. اگر این کار را به طور مداوم انجام دهیم ، به یک عادت خوب تبدیل می شود - و شاید حتی یک مادام العمر.

---

منبع:familico.ir

تاثیر ازدواج بدون عشق در مشاجره زن و شوهر

 راه برای بهبود ازدواج بدون عشق

اگر در یک ازدواج بدون عشق هستید ، ممکن است این ازدواج ناامید کننده به نظر برسد و شما احساس درماندگی کنید. به جای این که بدانید چگونه می توانید در ازدواج بدون عشق بمانید ، باید انرژی خود را بر کاری متمرکز کنید که در ازدواج هیچ عشقی وجود ندارد.

 

به یاد داشته باشید ، شما زمانی این شخص را دوست داشتید و او نیز شما را دوست داشت ، اما اکنون این رابطه از بین رفته است و شما با پوسته ای از رابطه ای که قبلاً بدون عشق در ازدواج داشته اید ، باقی می ماند.

 

آیا ازدواج بدون عشق می تواند انجام شود؟

پاسخ قطعی به این س ،ال که آیا ازدواج بدون عشق می تواند دوام بیاورد ، "بستگی دارد".

 

اگر شما هر دو به تلاش برای موفقیت در ازدواج اختصاص داده اید و می خواهید دوباره عاشق شوید ، پس یک قدم جلوتر از بازی هستید. این کار به تلاش و فداکاری هر دو طرف نیاز دارد ، اما می توانید همه چیز را بهبود بخشیده و دوباره در کنار هم خوشحال باشید.

 

چیزی وجود دارد که باعث شد احساس عشق را متوقف کنید و به احتمال زیاد فقط شرایط زندگی بود.

 

اگرچه ممکن است از این که همدیگر را از دست داده اید بترسید ، اما این مسئله این است که خودتان را با این شخص که در مقابل شما ایستاده معرفی کنید.

 

توجه به این نکته ضروری است که این بدان معناست که شما هر دو باید در کارها کار کنید و هر دو باید مایل باشید که مسائل را برطرف کنید - اما می توانید این عشق را دوباره بیابید و ازدواج خود را بهتر از گذشته کنید.

 

و برای کسانی که به دنبال ازدواج بدون عشق هستند ، سعی کنید با ذهن باز و نگرش مثبت وارد شوید. به یاد داشته باشید ، اگر هر دو مایل به تلاش هستید ، می توانید ازدواج بدون عشق را بهبود بخشید و اوضاع را دوباره به حالت عادی بازگردانید.

 

ازدواج بدون عشق را برطرف کنید و با این نکته به راه خود بازگردانید

 

به اصول اولیه برگردید
اگر ازدواج بدون عشق شادی شما را از بین می برد ، سعی کنید شخصیتی را که برای اولین بار با هم بودید بازگردانید. چیزی وجود دارد که باعث شد شما دو نفر عاشق یکدیگر شوید و باید دوباره آن را پیدا کنید.

زمانی بود که شما شاد و عاشق بودید و باید به آن دوران فکر کنید. خود را در ذهن خود به روزهای اولیه که زندگی عالی بود و در یک زوج بی خیال بودید منتقل کنید.

وقتی فقط به یکدیگر متعهد بودید و یکدیگر را بیش از هر چیز دیگری دوست داشتید. اگر می خواهید ازدواج بدون عشق را بهبود ببخشید ، باید دوباره عاشق یکدیگر شوید.

از نظر ذهنی در روزهای اولیه رابطه و ازدواج خود فکر کنید و از این افکار مثبت برای پیشرفت شما استفاده کنید.

وقتی به چیزهایی که در ابتدا شما را به هم نزدیک کرده اند فکر کنید ، راحت تر می توانید از یکدیگر خوشحال باشید!

---

منبع:familico.ir

علائم پشیمانی از ازدواج

شاید شنیده باشید که افراد دیرتر از نسل های قبلی ازدواج می کنند ، اما چیزی که احتمالاً نشنیده اید این است که چقدر دیرتر. طبق آمارهای اخیر ، زنان به طور متوسط ​​27 سال سن دارند و مردان به طور میانگین 29 سال دارند که امروز در ایالات متحده ازدواج می کنند. این شش سال دیرتر از میانگین سنی سال 1968 است!

البته هنوز افرادی هستند که خیلی زود ازدواج می کنند. در حالی که بسیاری از زوج های خوشبخت زود ازدواج می کنند ، اما بیشتر آنها در نتیجه پشیمانی از ازدواج را تجربه می کنند. عوامل زیادی وجود دارد که می تواند زندگی شما را با فردی شاد و رضایت بخش بسازد ، بنابراین اگر وقت کافی برای تصمیم گیری کامل نداشته باشید ، چطور؟

احتمالاً در مورد پاسخ به این سوال کنجکاو هستید. در اینجا ، ما برخی از رایج ترین پشیمانی از ازدواج در سن بسیار کم از آنها گزارش شده است ، برای شما بازگو می کنیم.

"همه چیز فیزیکی بود"
مرحله ماهانه ماه عسل برای زوجهایی که مقدار زیادی دوپامین و هورمون دارند بسیار مناسب است. اگرچه هر زوجی که برای مدت طولانی در کنار هم بمانند ، از پایان ماه عسل جان سالم به در می برند ، اما کسانی که منتظر نمی مانند تا قبل از ازدواج از ازدواج خارج شوند ، با یک تصادف بزرگ به واقعیت باز می گردند.

بسیاری از همسران که اندکی پس از ملاقات ازدواج کرده اند ، گزارش می دهند که ازدواج آنها پس از پایان دوره ماه عسل با مشکل روبرو می شود. بسیاری از مردم متوجه می شوند که رابطه آنها کاملاً فیزیکی بوده است ، یا این که وقت خود را برای بحث در مورد مسائل زندگی واقعی صرف نمی کنند ، زیرا بیش از حد با لذت های جسمانی حواسشان پرت شده است.

"من واقعاً شریک خود را نمی شناسم" "
از آنجا که بسیاری از افرادی که در سن پایین ازدواج می کنند به طرز باور نکردنی سریع این کار را انجام می دهند ، اغلب پشیمانی از ازدواج را تجربه می کنند چرا که قبل از ازدواج شریک زندگی خود را به خوبی نمی شناسند. یک مشارکت مادام العمر مستلزم ایدئولوژی ها ، باورها ، دیدگاه ها و اهداف زندگی مشترک است که برای شناختن همه آنها مدتی طول می کشد.

وقتی همسران قبل از صحبت کردن در مورد همه این جزئیات عقد می کنند ، نتایج پشیمانی فاجعه بار بسیاری است. قبل از ازدواج اطمینان حاصل کنید که در مورد موضوعات سخت صحبت کرده اید و می توانید به این سوال پاسخ دهید که شریک زندگی شما چه اعتقاداتی دارد و برای او اهمیت قائل است. تنها در این صورت است که می توانید از سازگاری خود مطمئن شوید.

---

منبع:familico.ir