نظافت و آموزش نظم

 

اگر کودک شما برای تمیزکاری اتاقش شروع به مخالفت کرد، برای حرف شنوی کودک خود قوانینی را وضع کنید. مثلا به او بگویید تا وقتی که وسایل بازی قبلی اش را جمع نکند، اجازه شروع بازی جدید را ندارد. ممکن است در ابتدا فرزند شما واکنش منفی نشان دهد اما اگر جدیت شما در تصمیمی که گرفته اید را ببیند، دیگر پافشاری نمی‌کند. او به خوبی متوجه می‌شود برای اینکه سریع تر بازی جدیدش را شروع کند، باید با شما همکاری لازم را داشته باشد. این کار به مرور زمان برای او به یک عادت تبدیل شده و باعث ایجاد و تقویت مهارت نظم در کودکان می‌شود.

 کار گروهی انجام دهید

کارگروهی و نوشتن تک تک مسئولیت های هر فرد، تاکتیک مفیدی است که شما می‌توانید هم برای مسئولیت پذیری کودک و هم برای ایجاد انضباط در کودکان از آن استفاده کنید. به طور مثال، وقتی کاری را برعهده کودک خود می‌گذاریم و او از ما درخواست کمک می‌کند، برخی از والدین به اشتباه به خاطر داشتن قاطعیت در حرفشان به او می‌گویند” این کار توست و فقط خودت باید آن را انجام دهی”. این رفتار شما باعث می‌شود تا فرزندتان از کارهای روزانه خود بترسد و ناخودآگاه دچار استرس و اضطراب شود.

وقتی کودک نیاز به کمک شما دارد، نباید این کمک را از آنها دریغ کنید بلکه باید با آغوش باز بپذیرید. این رفتار شما یک درس بزرگ دیگر هم به فرزندتان می‌دهد که اگر کسی از او درخواست کمک کرد، با لبخندی درخواستش را قبول کند و بدون هیچ انتظاری به او کمک کند.

 محل بازی کودک را مشخص کنید

گاهی اوقات والدین به بهانه نظم، اجازه بازی و استفاده از اسباب بازی را به فرزندشان نمی‌دهند. در واقع شما باید به کودکتان این فرصت را بدهید تا به کمک اسباب بازی هایش، خیال پردازی و قصه گویی کند. فرزندان برای بازی کردن باید آزاد باشند چرا که بازی بهترین زمان برای یادگیری و پرورش خلاقیت کودک است. اما برای جلوگیری از شلوغی و بی نظمی به او بگویید که فقط اجازه دارد در اتاقش بازی کند و نباید اسباب بازی هایش را داخل اتاق پذیرایی بیاورد. تعریف نظم برای کودکان کار چندان سختی نیست، تنها کافی است که چهارچوب های مشخص و دقیقی برای کارهای او تعریف کنید.

---

منبع:familico.ir

حفظ ارتباط در طول روز برای فرزند

با کارفرمای خود صحبت کنید

قبل از صحبت با کارفرما در مورد شرایط خود، به پیشنهادهایی که می‌خواهید با کارفرما در میان بگذارید، فکر کنید و شرایط را بسنجید. مثلا در مورد شرایط کاری همکارانتان بررسی کنید که آیا آن ها یک برنامه کاری انعطاف پذیر دارند یا خیر. اگر شما به دنبال مرخصی برای زایمان هستید، در مورد مدت زمان مرخصی و البته مرخصی با حقوق صحبت کنید. همچنین برای اینکه پس از زایمان مادر شاغل و نوزاد دچار مشکل نشوند، حتما نحوه همکاری خود را مشخص کنید.

گاهی اوقات لازم است شما مدت زمانی را به طور آزمایشی برای مجموعه خود کارکنید تا مدیر شما مطمئن شود که کیفیت و بازدهی کار کاسته نمی‌شود. این موضوع برای مادر شاغل و کودک شش ماه که هنوز به حضور مادر در کنار خود احتیاج دارد، بسیار مهم است.

 در طول روز با فرزندان خود در ارتباط باشید

حفظ ارتباط در طول روز برای فرزند

کار با وجود بچه و شاغل بودن مادر به معنای قطع ارتباط کامل در طول روز با کودکان نیست. شما می‌توانید صوتی از صدای خود را که در حال قصه گویی برای کودک هستید و یا شعر می‌خوانید، ضبط کرده و به مربی او تحویل دهید. اگر در مناسبت خاصی در کنار فرزندتان نیستید، صبح زود هدیه ای برای او در نظر بگیرید و از او مربی او خواهش کنید تا فیلم آن مراسم را برای شما ضبط کند. همچنین شما می‌توانید در زمان استراحت خود با فرزندانتان تماس بگیرید و صدای یکدیگر را بشنوید. این کار علاوه براینکه فرزند شما را خوشحال می‌کند، خیال خودتان را نیز آسوده تر کرده و در کار تمرکز بیشتری پیدا می‌کنید.

 از اتلاف وقت و حواس پرتی دوری کنید

کار با وجود بچه نیاز به کنترل و برنامه ریزی دارد. برای انجام کارهای شخصی خودتان مانند چک کردن ایمیل و تلفن همراهتان، یک زمان مشخص در نظر بگیرید. بهتر است این کار را هنگامی که فرزندان شما خواب هستند، انجام دهید. همچنین در محیط کار  از حواس پرتی دوری کرده و اتلاف وقت نداشته باشید تا رضایت شغلی در شما بیشتر شود.

---

منبع:familico.ir

تأثیر موسیقی در زندگی کودکان

در چه سنی کودکان شروع به استفاده از فواید موسیقی در تربیت کودکان می کنند؟
با توجه به اینکه مطالعاتی در مورد تأثیر موسیقی بر نوزادان در رحم انجام شده است که نشان می دهد جنین به موزیک واکنش مثبت نشان می دهد ، می گویم هرگز برای قرار دادن بچه ها در معرض موسیقی زود نیست - و هرچه زودتر آنها در معرض نمایش قرار گیرند ، به نظر می رسد که آنها سود بیشتری می برند. اگر می پرسید وقتی من معمولاً بچه هایی را می بینم که نشانه های قدردانی/درک الگوهای موسیقی را بیان می کنند/ایجاد می کنند ، باید بگویم این کاملاً به کودک بستگی دارد - همه آنها بسیار متفاوت از یکدیگر هستند. من مرتباً نوزادان را می بینم که بالا و پایین می زنند ، دستان خود را تکان می دهند و با شنیدن آهنگ هایی که می شناسند با خوشحالی جیغ می زنند/می خندند/پاسخ می دهند. اگر مجبور باشم سنی را انتخاب کنم که نشان دهد کودکان از قرار گرفتن در معرض موسیقی سود برده اند ، می گویم در سن 2-3 ماهگی.

آیا موسیقی را راه حلی مثبت برای کودکان می دانید؟
همه ما می دانیم که موسیقی می تواند احساس شادی و هیجان را ترویج/برانگیزد ، این همان چیزی است که وقتی از موسیقی به عنوان "خروجی مثبت" فکر می کنیم ، ممکن است تجسم کنیم ، اما موسیقی همچنین به عنوان ابزاری بسیار م forثر برای کمک به کودکان در کشف احساسات دیگر عمل می کند. به موسیقی "غم انگیز" ، موسیقی "عصبانی" ، موسیقی "تامل برانگیز" و "رنگ" های دیگر احساسی که می توانیم در طول یک آهنگ با سرعت ، آهنگ ، تنظیم ارکستر و غیره احساس کنیم ، فکر کنم. در مورد رشد احساسی مثبت و پردازش تجربیات برای کودکان در حالی که آنها با احساسات مختلف خود (و دیگران) آشنا می شوند. من احساس می کنم که یک آهنگ می تواند یکی از مفیدترین ابزارهایی باشد که می توانیم برای کمک به کودکان در کشف و مدیریت احساساتی که در مورد آنها یاد می گیرند ، استفاده کنیم. یک مثال خوب برای این ترانه من ، "احساسات سخت" است ، که نه تنها از نظر موسیقی به عنوان یک آهنگ تامل برانگیز تنظیم شده است ، شعرها به عنوان راهنمای شناسایی و یادگیری آنچه باعث تحریک احساسات سخت می شود ، و سپس تشویق به پردازش آن احساسات است: چشمان آنها ، نفس کشیدن ، کمی وقت گذاشتن برای فکر کردن و کار کردن در مورد احساساتی که داشته اند. داشتن یک آهنگ مرجع برای روزهای سخت که به عنوان یک نقشه احساسی عمل می کند؟ من آن را یک "خروجی مثبت" می نامم ... و این فقط یک مثال است!

---

منبع:familico.ir

شکل گیری اعتماد به نفس در کودکان

با بازی کردن یک کودک با اعتماد به نفس بزرگ کنید
در طول بازی چیزهای زیادی درباره فرزند خود - و خودتان - خواهید آموخت. زمان بازی به فرزند شما این پیام را می دهد: "شما ارزش وقت من را دارید. شما شخص ارزشمندی هستید. ” همه می دانند که کودکان از طریق بازی یاد می گیرند. با احساس اهمیت و موفقیت به کودک رفتار او را بهبود می بخشد. به جای مشاهده زمان بازی به عنوان یک کار سخت ، از آن برای سرمایه گذاری در رفتار فرزند خود استفاده کنید.

اجازه دهید کودک شما بازی را آغاز کند
یک اصل یادگیری ارزشمند که والدین باید در نظر داشته باشند این است: فعالیتی که توسط کودک شروع به بازی می کند-توجه کودک را بیش از آنچه توسط همبازی بزرگسال پیشنهاد می شود ، جلب می کند. یادگیری بیشتر زمانی اتفاق می افتد که کودک تصمیم بگیرد چه کار کند. بازی های مبتکرانه کودکان نیز ارزش خود را افزایش می دهد: "پدر دوست دارد کارهایی را که من انجام می دهم انجام دهد!" البته ، ممکن است به این فکر کنید که "اوه نه ، دوباره بازی بلاک نیست!" یا "ما آن داستان را بیست بار خوانده ایم!" این سختی والدین است. مدتها قبل از فرزندتان از گربه با کلاه خسته می شوید. اگر می خواهید چیز جدیدی را به همان فعالیت بازی قدیمی وارد کنید ، با ادامه نمایش ، پیچ های جدید خود را اضافه کنید. در مورد کتاب صحبت نکنید: "اگر گربه با کلاه به درب خانه ما بیاید ، چه می کنید؟" "بیایید این برج بلوک را به پارکینگ تبدیل کنیم."

به کودک خود احساس خاص دهید
با تمرکز توجه خود به کودک در طول بازی ، کودک با اعتماد به نفس را تربیت کنید. اگر بدن شما در کنار فرزندتان است ، اما ذهن شما در کار است ، کودک شما احساس می کند که با آن ارتباط برقرار کرده اید و هیچ یک از شما از زمان با هم بودن سود نمی برید. فرزند شما ارزش بودن شما با او را از دست می دهد و نتیجه می گیرد که او مهم نیست. شما فرصت یادگیری و لذت بردن از فرزند خود را از دست می دهید و نحوه بازی را دوباره یاد می گیرید.

 شش ماهه سرگرم کننده را به یاد می آورم که در "حلقه بازی" خود داشتیم. با چند اسباب بازی مورد علاقه (اسباب بازی من و او) روبرویم نشسته و با پاهایم دور او حلقه می زنم. این فضا او را در بر می گرفت و پشتیبانی می کرد در صورتی که او به عنوان شروع کننده شروع به سرنگونی به طرف دیگر کرد. متیو توجه غیرقابل تقسیم من را داشت. او احساس می کرد خاص است ، و من نیز. ایجاد تمام آن صداهای مسخره کودک سرگرم کننده است.

والدین به بازی نیاز دارند
به عنوان یک فرد شلوغ ، به سختی می توانستم به سطح یک کودک برسم و از بازی بدون ساختار و ظاهراً بی ثمر لذت ببرم. به هر حال ، من موارد بسیار مهمتری را در دستور کار خود داشتم. وقتی فهمیدم که هر دوی ما چقدر می توانیم سود ببریم ، این زمان خاص معنی دار شد. بازی برای من درمانی شد. من به دور از برخی چیزهای دیگر نیاز داشتم تا روی این شخص کوچک و کوچک تمرکز کنم که بدون اینکه بفهمم به من آرامش می آموزد.

بازی به من کمک کرد تا با مزاج و توانایی های او در هر مرحله از رشد آشنا شوم. کودک در حین بازی خود را به والدین نشان می دهد - و بالعکس. کل رابطه سود زیادی می برد زمان بازی ما را در سطح فرزندمان قرار می دهد و به والدین کمک می کند که پشت چشم و ذهن فرزندشان قرار بگیرند. زمانی را برای لذت بردن از لذت های ساده بازی اختصاص دهید.

بازی یک سرمایه گذاری است
زمان بازی را یکی از بهترین سرمایه گذاری های خود برای تربیت فرزندی با اعتماد به نفس بدانید. ممکن است احساس کنید که در حال "هدر دادن زمان" برای جمع آوری بلوک ها هستید در حالی که می توانید به جای آن "کاری انجام دهید". برخی از بزرگسالان از این فکر وحشت می کنند و واقعاً باید تلاش کنند تا بتوانند برنامه بزرگسالان خود را کنار بگذارند. البته ، شما مجبور نیستید در تمام طول روز بازی کنید ، و نه فرزند شما از شما می خواهد (مگر اینکه مقاومت شما را حس کند). آنچه ممکن است برای شما یک فعالیت بی معنی به نظر برسد ، برای نوزاد شما اهمیت زیادی دارد.

هرچه علاقه بیشتری به انجام کارهای زود هنگام با فرزند خود نشان دهید ، فرزند شما نیز در بزرگسالی علاقه بیشتری به انجام کارها با شما خواهد داشت. همانطور که فرزند شما رشد می کند ، می توانید او را در بازی خود شرکت دهید و کار شما از زمانی که با شماست بهترین پاداش است. اینگونه فکر کنید - شما مهمترین کار دنیا را انجام می دهید - پرورش یک انسان.

فرزند خود را با نام خطاب کنید
در یک نام چیست؟ شخص ، خود - کوچک یا بزرگ. من هنوز می توانم به یاد داشته باشم که پدربزرگم ارزش استفاده و به خاطر سپردن نام افراد را بر من تحت تأثیر قرار داده است. این درس سودآور بوده است. یک سال من دانشجوی پیش پزشکی بودم که با تعدادی از گرایش های بازاریابی برای کار فروش تابستانی رقابت می کردم. بعد از این که کار را به دست آوردم ، پرسیدم چرا من ، اگرچه شرایط کمتری دارم ، استخدام شده ام. "زیرا شما نام همه مصاحبه کنندگان خود را به خاطر آورده اید و استفاده می کنید." خطاب به فرزند خود ، به ویژه هنگامی که با تماس چشمی و لمس همراه باشد ، پیام "شما خاص هستید" منتشر می شود.

شروع تعامل با استفاده از نام شخص دیگر درها را باز می کند ، موانع را می شکند و حتی نظم و انضباط اصلاحی را نرم می کند. کودکان یاد می گیرند نحوه استفاده از نام خود را با پیامی که دارید و رفتاری که انتظار دارید مرتبط کنند. والدین اغلب از نام مستعار یا نام کودک فقط در گفتگوی گاه به گاه استفاده می کنند ، "جیمی ، من کاری را که شما انجام می دهید دوست دارم." آنها این پیام را با استفاده از نام کامل برای ایجاد تأثیر عمیق تر تقویت می کنند ، "جیمز مایکل سیرز ، این کار را متوقف کنید!" یکی از بچه هایی که ما درباره آن شنیده ایم از کل نام خود به عنوان "نام دیوانه" خود یاد می کند زیرا این چیزی است که او می شنود وقتی والدینش از او عصبانی هستند

 

ارتباط مستقیم
ما متوجه شده ایم که کودکان دارای اعتماد به نفس بیشتر همسالان و بزرگسالان خود را با نام یا عنوان خطاب می کنند. ارزش خودشان به آنها اجازه می دهد در ارتباط خود با دیگران مستقیم تر باشند. لورن دوساله ما روی میزم تکان می خورد و می گوید: "سلام ، بابا!" افزودن "پدر" بیش از یک شخص غیر شخصی "سلام!" مرا تحت تأثیر قرار داد. یک کودک در سن مدرسه که راحت با نام بزرگسالان صحبت می کند ، بهتر می تواند در صورت نیاز از او کمک بخواهد.

---

منبع:familico.ir

چطوری پسرم را تربیت کنم؟

راه های تربیت فرزند پسر

آموزش مهارت های ارتباطی خوب
مهارتهای ارتباطی برای موفقیت هر پسری در روابط و حرفه خود مهم است. مهارت های ارتباطی پایه و اساس تعامل انسان است. اگر آنها در برقراری ارتباط مشکل داشته باشند ، پیگیری روابط و جاه طلبی های شغلی را چالش برانگیزتر می کند. فناوری دلیل اصلی این است که چرا بسیاری از نوجوانان بدون داشتن مهارت های ارتباطی خوب به بلوغ می رسند. در عصری که ارسال پیام کوتاه و پیام فوری رایج است ، تعاملات رو در رو با آنها آسیب می بیند. زمان زیادی که در جلوی صفحه نمایش صرف می شود ، فاصله زیادی با تعاملات معنادار رو در رو دارد.

اولین قدم برای آموزش مهارت های ارتباطی خوب ، محدود کردن دسترسی به فناوری و صرف وقت برای تعامل با فرزند است. صحبت کردن روزانه با کودک و برقراری مکالمه برای الگوبرداری از مهارت های ارتباطی خوب مفید است.

اگر نوجوانی دارید که در توسعه مهارت های ارتباطی خوب با آن مشکل دارد. هنوز دیر نیست آنها هنوز می توانند این مهارت ها را بیاموزند ، زیرا همه ما می توانیم مهارت های ارتباطی بهتری را در طول زندگی خود توسعه دهیم. یکی از راه های آموزش مهارت های ارتباطی بهتر به نوجوانان ، بازی است. لایو استرانگ پیشنهاداتی برای بازی هایی دارد که می توانید انجام دهید و به نوجوانتان کمک می کند مهارت های ارتباطی بهتری را توسعه دهد.

برای ما که پسرهای کوچکتر داریم ، مهارت های ارتباطی خوب را می توان از طریق مکالمه ، الگوبرداری از این مهارت ها و پرسیدن سوالات پایان باز آموزش داد. برای توضیح ساده آموزش آنها ، شامل لبخند زدن ، تعریف و تمجید ، پرسیدن سوالات و پاسخ مثبت است. این الگوی ارتباط کلامی و غیر کلامی یک مهارت عالی برای آموزش کودکان است و می تواند به آنها در ایجاد دوستی در حال حاضر و آینده کمک کند.

 به طور مداوم در درس های ادب شرکت کنید
آموزش رفتار خوب پسرتان یک درس یکبار نیست. این یک درس مداوم در دوران کودکی است. تمرین کنید که هر روز در خانه خود از اخلاق و ادب خوب استفاده کرده و آن را اعمال کنید. به این ترتیب شما به تربیت فرزند پسر خود کمک خواهید کرد که تبدیل به یک مرد مودب و خوش اخلاق شود. این بدان معناست که شما از زمانی که شروع به نشستن روی میز شام می کنند ، به آنها آموزش می دهید که چگونه مودبانه غذا بخورند.

آنها باید در میز شام شما بیاموزند که چگونه دهان خود را بجویند ، از ظروف نقره ای مناسب استفاده کنید ، هیچ آرنج روی میز نباشد و از لطفا و تشکر استفاده کنید. اگر آنها یاد نمی گیرند که این مهارت ها را در خانه به کار گیرند ، پس آنها مهارت ها را از طریق اسمز توسعه نمی دهند.

اخلاق نه تنها در روابط مهم است ، بلکه در زمینه شغلی نیز اهمیت دارد. داشتن رفتار خوب می تواند شما را برای ارتقای شغلی و توصیه نامه ها آماده کند. به عنوان مثال ، اگر به فرزند خود بیاموزید که باید رفتار مودبانه و خوش برخوردی با دیگران داشته باشد ، حتی اگر آنها با او خوب رفتار نمی کنند ، این می تواند به او کمک کند تا نحوه کار با همکاران دشوار را در آینده بیاموزد. پسر شما همیشه در زندگی اش افراد سختی خواهد داشت. یادگیری رفتار مناسب با آنها برای موفقیت او در زندگی مهم است.

 به او کمک کنید تا قلب مهربان ایجاد کند و تمایل به کمک به دیگران داشته باشد
مهربانی چیزی است که همه ما باید برای پسران خود بخواهیم. مهربانی آنها نسبت به دیگران می تواند بر جهان پیرامون آنها تأثیر بگذارد. نه تنها رابطه با همسر آینده ، بلکه فرزندان آینده آنها ، همکاران و دوستان آنها.

آموزش مهربانی به پسران کمک می کند تا جهان به مکانی بهتر تبدیل شود. چند روش عملی برای آموزش مهربانی به فرزندتان وجود دارد:

الگوی مهربانی
فلسفه ای را بیاموزید که با دیگران آنطور که دوست دارید با شما رفتار شود رفتار کنید
آنها را درگیر کارهای داوطلبانه و خدمت به دیگران کنید (با نگرش خوب و روحیه مهربان)
به آنها بیاموزید که کلمات تحسین برانگیز و تعریف واقعی از دیگران را بیان کنند
به آنها بیاموزید که هرگز زورگو نباشند و از طریق گفتار و کردار خود مهربانی را در گروه همسالان خود نشان دهند
به آنها بیاموزید که از کلمات مودبانه در همه شرایط استفاده کنند ، مانند لطفا ، متشکرم ، و من را ببخشید
به آنها بیاموزید که با دیگران مهربان باشند زیرا این نه تنها روش صحیح عمل نیست ، بلکه احساس خوبی نیز دارد
الگوی قدردانی
به آنها بیاموزید که از زندگی و شرایط خود قدردانی کنند ، زیرا این امر به آنها کمک می کند تا نسبت به کسانی که کمتر دارند دلسوزی کنند. کمک به فرزندانمان برای ایجاد همدلی با دیگران در کنار توسعه هویت اخلاقی ، آنها را در دنیای متغیر ما موفق تر می کند. 

منبع:familico.ir

روش های برخورد با لجبازی کودکان

دکتر راچز توضیح می دهد: "بچه هایی در این سن دچار تغییرات رشد زیادی می شوند که آنها را وادار به این شیوه می کند و این بدان معنا نیست که هیچ مشکلی در آنها یا مهارت های فرزندپروری شما وجود ندارد."

کریستین راچز ، روانشناس بالینی و تحلیلگر رفتار دارای مجوز هیئت مدیره در دانشگاه ایندیانا ، توضیح می دهد که چرا بچه ها در این سن بسیار اراده دارند و تبدیل به یک کودک لجباز می شوند و والدین چه کاری می توانند برای محدود کردن نبردهای قدرت انجام دهند.

همانطور که همه والدین می دانند ، دوران کودکی می تواند صبر و اراده حتی سخت ترین افراد را نیز آزمایش کند. با نزدیک شدن به دومین سالگرد تولد ، به نظر می رسد که هر سوالی که از آنها می پرسید یا درخواست می کنید با صدای بلند "نه" می شود - این راه آنها یا بزرگراه است. اما آنچه لجبازی کودک و سرپیچی به نظر می رسد در واقع رفتاری کاملاً عادی است.

دکتر راچز توضیح می دهد: "بچه هایی در این سن دچار تغییرات رشدی زیادی می شوند که آنها را وادار به این شیوه می کند و این بدان معنا نیست که هیچ مشکلی در آنها یا مهارت های فرزندپروری شما وجود ندارد."

برای شروع ، کودک نوپای شما اکنون متوجه می شود که او شخص خودش است ، و او مشتاق است تا استقلال جدید خود را آزمایش کند. دکتر راچز می گوید: "چیزی که به نظر می رسد سرپیچی است ، در واقع این است که فرزند شما استقلال خود را اعمال می کند و سعی می کند بفهمد چه کاری می تواند و نمی تواند انجام دهد." این چیز بدی نیست - بچه ها از طریق علت و معلول و از طریق آزمایش و خطا یاد می گیرند - اما نبردهای قدرت بعدی می تواند ناامید کننده باشد. مسئله این است که بچه های این سن به طور طبیعی درباره جهان کنجکاو هستند و می خواهند کاوش کنند. با این حال ، آنها متوجه نمی شوند که از مهارت های جسمی و شناختی برای انجام هر کاری که می خواهند برخوردار نیستند. بنابراین وقتی مجبورید به کاری که فرزندتان می خواهد انجام دهید نه بگویید ، به احتمال زیاد او مقاومت می کند.

چگونه می توانید اقتدار (و سلامت عقل) خود را بدون خفه کردن استقلال فرزند خود حفظ کنید؟ دکتر راچز این نکات را ارائه می دهد:

نبردهای خود را انتخاب کنید اگر فرزند شما سعی می کند در شرایط نسبتاً بی اهمیت از شما سرپیچی کند ، می توانید به او اجازه دهید کاری را که می خواهد انجام دهد ، مفید خواهد بود. دکتر راچز پیشنهاد می کند: "اگر او اصرار دارد خودش لباس بپوشد ، ممکن است اجازه دهید او این کار را در آخر هفته انجام دهد. به این ترتیب ، فرزند شما احساس می کند که تا حدودی کنترل موردنظر خود را دارد. ارائه انتخاب - مثلاً لوبیا سبز یا نخود فرنگی همراه با شام - نیز می تواند به رفع نیاز او برای تصمیم گیری خود کمک کند. با این وجود بیش از دو گزینه ارائه ندهید ؛ بیش از این او را غرق خواهد کرد

از "نه" گفتن زیاد خودداری کنید. همه بچه ها باید کلمه "نه" را بشنوند ، اما اگر به طور مداوم از آن استفاده کنید ، ممکن است کودک شما آن را تنظیم کرده یا حتی بیشتر ناسازگار شود. دکتر راچز می گوید: "به عنوان مثال به جای گفتن" دویدن ممنوع "، می توانید بگویید" من نیاز دارم که شما راه بروید "، که این تعامل مثبت تری است. به دنبال فرصت هایی باشید تا فرزند خود را به خاطر رفتار خوبش تحسین کنید تا احساس نشود که او همیشه در حال تنبیه یا تنبیه است.

عوامل محرک کودک خود را بشناسید. به عنوان مثال ، اگر همیشه مجبور است روی صندلی ماشینش بنشیند ، با شما دعوا می کند ، می توانید با حواس پرتی یا راهی برای سرگرم کننده کردن شرایط آماده شوید. دکتر راچز پیشنهاد می کند: "توضیح دهید که وقتی روی صندلی خود قرار گرفت ، می تواند تبلت یا کتابش را داشته باشد ، یا شما موسیقی مورد علاقه او را پخش کنید." اما اگر فرزند شما هنوز مقاومت می کند ، به مذاکره ادامه ندهید (مخصوصاً در شرایط غیرقابل مذاکره مانند این شرایط.) "او می گوید:" تا زمانی که شما روی صندلی ماشین نشسته اید ، کاری نمی کنیم. " 

تسلیم نشوید. وسوسه انگیز است که هنگام فریاد زدن به خواسته های فرزند خود توجه کنید (مخصوصاً اگر او در شرایط عمومی دچار بحران می شود) ، اما ایستادگی در برابر موقعیت شما بسیار مهم است. دکتر راچز می گوید: "هنگامی که تسلیم می شوید ، کودک شما می آموزد که عصبانیت سرانجام به خواسته او می رسد." اگر در ملاء عام هستید ، فرزند خود را به منطقه ای ببرید که در آن مزاحمتی برای دیگران ایجاد نکند و منتظر بمانید تا او آرام شود ، یا ضررهای شما را کاهش داده و بروید.

---

منبع:familico.ir

پول توجیبی کودکان

چگونگی پول تو جیبی دادن به فرزندان
هنگامی که والدین تصمیم گرفتند چه مقدار پول جیبی بدهند ، باید نحوه پرداخت آن را در نظر بگیرند. آیا آن را بدون در نظر گرفتن منظم می دهید یا باید کارهای خانه ابتدا انجام شوند؟ به نظر بسیاری از خانواده ها ایجاد تعادل ، با تعیین مقدار معین و امکان کسب درآمد بیشتر از طریق کارهای خانه ، خوب است.

سپس باید تصمیم بگیرید که آیا پول نقد سخت تحویل می دهید یا پول جیبی دادن به فرزندان را به روش دیگری ارائه می دهید. مزایای پول نقد این است که کودک ارزش واقعی اسکناس ها و سکه ها را می آموزد و راهی ملموس برای خرج کردن پول دارد. با این حال ، اگر کودک پس انداز می کند ، لزوماً مناسب ترین کشتی نیست.همچنین ایجاد حساب های بانکی مناسب برای کودکان با پول جیبی که به آنها نیاز دارند ، دشوار است. البته حسابهای پس انداز یک گزینه هستند و می توانند به خواندن صورتهای بانکی آموزش دهند ، اما آنها به آن طریقی که بسیاری به پول جیبی نیاز دارند ، ارائه نمی دهند.

رفع این شکاف ابزارهای مختلف تکنولوژیکی برای کمک به والدین است. به عنوان مثال ، ممکن است شما از یک برنامه ردیاب پول جیبی مانند خروس استفاده کنید ، که به کودکان امکان می دهد هزینه ها و اهداف پس انداز خود را دنبال کنند. یا ممکن است حساب هایی راه اندازی کنید که یک کارت بدهی واقعی برای هزینه در اختیار کودک شما قرار می دهد.

صرف نظر از نحوه پرداخت آن ، یا مبلغ آن ، فراموش نکنید که از کمک مالی برای آموزش نحوه تهیه لیست اولویت ها و اهداف پس انداز استفاده کنید.

خرج کنندگان بزرگ ، خرج کنندگان کوچک
پول جیبی بخش مهمی از دوران کودکی است و می تواند ابزار ارزشمندی برای آموزش مدیریت پول و استقلال باشد. با شروع کودکی ، فرزند شما این شانس را دارد که هنگام نگاه کردن به سکه ها به جای به اشتباه بپردازد

---

منبع:familico.ir

گریه کودک

چگونه می توان گریه کودک را آرام کرد: نکاتی برای والدین و مراقبان

در اینجا راه هایی وجود دارد که می توانید سعی کنید کودک گریان را آرام کنید. ممکن است چند تلاش طول بکشد ، اما با صبر و تمرین متوجه خواهید شد که چه چیزی برای کودک شما مفید است و چه چیزی برای کودک شما مفید نیست.

نوزاد خود را در یک پتوی بزرگ و نازک قفل کنید (از پرستار یا پزشک کودک بخواهید نحوه صحیح انجام این کار را به شما نشان دهد) تا به او کمک کنید تا احساس امنیت کند.

کودک را در آغوش بگیرید و بدن او را در سمت چپ قرار دهید تا به هضم غذا یا معده برای حمایت کمک کند. به آرامی پشت او را بمالید. اگر کودک شما به خواب می رود ، به یاد داشته باشید که همیشه او را در گهواره خود به پشت بخوابانید.

صدای آرامش بخش را روشن کنید. صداهایی که نوزادان را در داخل رحم به یاد می آورند ممکن است آرام بخش باشند ، مانند دستگاه نویز سفید ، صدای همهمه فن ، یا ضبط ضربان قلب.

کودک خود را در حامل بدن راه دهید یا او را تکان دهید. حرکات آرام بخش نوزاد را به یاد حرکاتی می اندازد که در رحم مادر احساس می کردند.

از تغذیه بیش از حد نوزاد خودداری کنید زیرا ممکن است باعث ناراحتی او شود. سعی کنید حداقل 2 تا 2 و نیم ساعت از شروع تغذیه تا تغذیه بعدی صبر کنید.

اگر هنوز زمان تغذیه نوزادتان فرا نرسیده است ، پستانک را به او بدهید یا به نوزاد کمک کنید تا انگشت شست یا انگشت خود را پیدا کند. بسیاری از نوزادان با مکیدن آرام می شوند.

اگر حساسیت غذایی عامل ناراحتی باشد ، تغییر رژیم غذایی ممکن است کمک کند.

برای نوزادان شیرده: مادران ممکن است سعی کنند رژیم غذایی خود را تغییر دهند. اگر مصرف شیر یا کافئین را کاهش می دهید ، ببینید آیا کودک شما کمتر سر و صدا می کند. اگر پس از ایجاد تغییرات در رژیم غذایی تفاوتی وجود ندارد ، رژیم معمول خود را از سر بگیرید. پرهیز از غذاهای تند یا گازدار مانند پیاز یا کلم برای برخی از مادران مثر بوده است ، اما این امر از نظر علمی اثبات نشده است.

برای نوزادانی که از بطری تغذیه می کنند: از پزشک کودک خود بپرسید که آیا باید شیر خشک دیگری را امتحان کنید. ثابت شده است که این برای برخی از نوزادان مفید است.

در مورد زمان بیداری ، خواب ، غذا خوردن و گریه نوزاد خاطرات خود را نگه دارید. بنویسید چقدر طول می کشد تا کودک شما غذا بخورد یا اگر کودک شما بعد از غذا بیشتر از همه گریه می کند. با پزشک کودک خود در مورد این رفتارها صحبت کنید تا ببینید آیا گریه او با خوابیدن یا خوردن غذا ارتباط دارد.

هر چرت روزانه را به بیش از 3 ساعت در روز محدود کنید. هنگام تغذیه یا تعویض نوزاد در طول شب با اجتناب از نورهای شدید و صداها ، مانند تلویزیون ، کودک را آرام و ساکت نگه دارید.

چک لیست آنچه کودک شما ممکن است نیاز داشته باشد:
در اینجا دلایل دیگری برای اینکه کودک شما ممکن است گریه کند و نکاتی در مورد آنچه شما می توانید برای برآوردن این نیاز تلاش کنید ، آورده شده است. اگر نوزاد شما…

گرسنه. زمان تغذیه را پیگیری کرده و به دنبال علائم اولیه گرسنگی ، مانند لب زدن یا حرکت مشت به دهان او باشید.

سرد یا گرم. برای راحتی بیشتر کودک خود را با همان لایه های لباسی که می پوشید بپوشید.

مرطوب یا آلوده. پوشک را چک کنید. در چند ماه اول ، نوزادان پوشک خود را زیاد خیس کرده و خاک می کنند.

تف کردن یا استفراغ زیاد. برخی از نوزادان علائم رفلاکس معده (GER) را دارند و این ناراحتی را می توان با قولنج اشتباه گرفت. در صورتی که کودک شما بعد از تغذیه سرسخت است ، دچار تف و یا استفراغ بیش از حد شده و وزن خود را کاهش داده یا افزایش نمی دهد ، با پزشک کودک خود تماس بگیرید.

بیش از حد تحریک شده

خسته. بی سر و صدا آهنگی را برای کودک خود بخوانید یا زمزمه کنید. قدم زدن.

---

منبع:familico.ir

اصول مهم تربیت فرزند دختر

بیشتر از حرف زدن گوش کنید. "وقتی ما با دختران صحبت می کنیم ، آنها اغلب آن را همانطور که ما با آنها صحبت می کنیم تجربه می کنند و آنها نه تنها گوش دادن را متوقف نمی کنند ، بلکه فکر و تامل را نیز متوقف می کنند. اما وقتی به آنها گوش می دهیم ، آنها باید در مورد آنچه می گویند فکر کنند و تمایل بیشتری به بازتاب دارند. لورنس کوهن ، دکترا ، می گوید: "و ما باید یک گفتگوی باز داشته باشیم- ما نمی توانیم صحبت های آنها در مورد فراز و نشیب های دوستی را بی اهمیت تلقی کنیم و سپس انتظار داشته باشیم که آنها در مورد موارد مهم با ما صحبت کنند." نویسنده کتاب مامان ، آنها مرا اذیت می کنند

قرار گرفتن دخترتان در رسانه ها و فرهنگ عامه در دوران جوانی را محدود کنید. "این به او زمان بیشتری می دهد تا ایده ها ، خلاقیت و تخیل خود را از طریق تجربه مستقیم مستقیم خود توسعه دهد. با رشد او ، پیام های رسانه ای شروع به دریافت می کند ، بنابراین داشتن قوانین و روال از ابتدا می تواند به دخترتان کمک کند تا با بالا رفتن سن تجربیات خود را کنترل کند. "

به او در پردازش پیامها در رسانه کمک کنید. "به او کمک کنید از تمرکز محدود بر ظاهر و مصرف گرایی که غالبا بر رسانه ها غالب است اجتناب کند. لوین می گوید ، با کمک به دخترتان برای پردازش پیامهایی که روی صفحه می بیند و ایده های خود را در مورد آنها توسعه دهید ، می توانید او را برای مقاومت بهتر در برابر کلیشه های فراگیر رسانه آماده کنید. "به او کمک کنید تا تصویر بزرگتر را ببیند - به عنوان مثال ، ظاهر جدیدترین بت نوجوانش چگونه می تواند سرگرم کننده باشد ، اما او را با چیزهای دیگری که ممکن است به آنها توجه نکرده یا به آنها فکر نکرده است ، پیوند می دهد. براون و لمب اضافه کنید که در مورد الگوهای کلی تری که می بینید با صدای بلند تعجب کنید ، مانند این که چگونه آن کیف های کوچک که از همه چیز آویزان است به نظر می رسد که همه دختران ، حتی بچه های سه ساله ، مشغول خرید هستند.

مبارزات او را بپذیرید اما حس چشم انداز را حفظ کنید. "ما باید دردی را که دخترانمان تجربه می کنند ، بپذیریم ، بنابراین آنها احساس می کنند شنیده شده و پذیرفته شده و با آنها همدلی دارند. اما ما همچنین باید آن را در چشم انداز قرار دهیم ، تا آرامش خود را حفظ کنیم و به آنچه که آنها تجربه می کنند گوش دهیم بدون اینکه تجربیات خودمان را به تجربیات آنها نشان دهیم. کوهن می گوید ، دخترتان تجربه متفاوتی با شما دارد ، حتی اگر شباهت های ظاهری وجود داشته باشد. "به هر حال ، او چیزی دارد که شما نداشتید: شما."

از او لذت ببرید! "داشتن یک دختر قوی می تواند هیجان انگیز و انرژی بخش باشد. فعالیتهایی را پیدا کنید که هم از آنها لذت می برید و هم مرتباً آنها را انجام دهید. شاید هر دو شما دوست دارید آشپزی کنید یا صبحانه را با هم بخورید ، پیاده روی کنید یا کتاب بخوانید. "سعی کنید این رابطه را با افزایش سن او حفظ کنید - اگر زمان سخت شد ، از این پیوند ویژه ای که به اشتراک می گذارید قدردانی خواهید کرد!"

---

منبع:familico.ir

حرف زدن و صحبت کردن کودک

موارد را نام ببرید
برخی از کودکان نوپا به جای درخواست کالای موردنظر خود به آن اشاره می کنند. کاری که می توانید انجام دهید این است که به عنوان مترجم فرزند خود عمل کنید و به او کمک کنید تا نام برخی موارد را بفهمد.

به عنوان مثال ، اگر کودک نوپای شما به یک فنجان آبمیوه اشاره می کند ، با گفتن این جمله پاسخ دهید: «آب میوه. آبمیوه می خواهی؟ » هدف این است که کودک خود را تشویق کنید تا کلمه "آب میوه" را بگوید. بنابراین دفعه بعد که آنها می خواهند چیزی بنوشند ، به جای اشاره ، آنها را تشویق کنید تا کلمه واقعی را بگویند. پس با تشویق کردن می توانید آموزش صحبت کردن به کودک را پیش ببرید.

پاسخ های آنها را گسترش دهید
یکی دیگر از راه های تقویت واژگان کودک ، گسترش پاسخ های او است. به عنوان مثال ، اگر فرزند شما سگی را می بیند و کلمه "سگ" را می گوید ، می توانید با گفتن "بله ، این سگ بزرگ و قهوه ای است" پاسخ دهید.

شما همچنین می توانید از این تکنیک هنگامی که کودک شما کلمات را در یک جمله می اندازد استفاده کنید. فرزند شما ممکن است بگوید "سگ بزرگ". می توانید این موضوع را با پاسخ "سگ بزرگ است" گسترش دهید.

به فرزند خود حق انتخاب بدهید
شما همچنین می توانید ارتباطات را با انتخاب فرزند خود تشویق کنید. فرض کنید شما دو آب میوه دارید و می خواهید فرزندتان بین آب پرتقال و آب سیب یکی را انتخاب کند. می توانید از کودک نوپای خود بپرسید: "پرتقال می خواهی یا سیب می خواهی؟"

اگر کودک نوپای شما به او اشاره می کند یا به او پاسخ می دهد ، او را تشویق کنید تا از کلمات خود استفاده کند.

محدود کردن مدت زمان استفاده از صفحه نمایش
یک مطالعه معتبر در سال 2018 نشان داد که افزایش مدت زمان استفاده از صفحه نمایش در دستگاه های رسانه همراه با تأخیر زبان در کودکان 18 ماهه همراه است. کارشناسان بر این باورند که تعامل با دیگران - خیره نشدن به صفحه نمایش - برای توسعه زبان بهترین است.

آکادمی اطفال آمریکا (AAP) برای کودکان 2 تا 5 ساله بیش از 1 ساعت در روز و برای کودکان کوچکتر زمان کمتری را تشویق می کند.
اگر کودک نوپایتان صحبت نمی کند ، چطور؟
اما حتی اگر این تلاش ها را برای وادار کردن کودک نوپا به کار بگیرید ، ممکن است در ارتباط کلامی با مشکل روبرو شوند. علائم تاخیر در زبان می تواند شامل موارد زیر باشد:

تا 2 سالگی صحبت نکردن
مشکل در دنبال کردن دستورالعمل ها
مشکل در کنار هم قرار دادن جمله
واژگان محدود برای سن آنها
اگر نگرانی دارید ، با پزشک متخصص اطفال صحبت کنید. علل احتمالی تاخیر در زبان می تواند شامل ناتوانی ذهنی و اختلالات شنوایی باشد. تأخیرهای زبانی نیز ممکن است نشانه ای از اختلال طیف اوتیسم باشد.

فرزند شما ممکن است به ارزیابی جامع برای کمک به تعیین علت زمینه ای نیاز داشته باشد. این می تواند شامل ملاقات با آسیب شناس گفتار ، روانشناس کودک و احتمالاً شنوایی شناس باشد. این متخصصان می توانند مشکل را شناسایی کرده و سپس راه حل هایی را برای کمک به فرزند شما برای دستیابی به مراحل مهم زبان توصیه کنند.

بردن
شنیدن اولین کلمه صحبت کردن کودک شما یک زمان هیجان انگیز است و با بزرگتر شدن آنها ، ممکن است به همان اندازه مشتاق باشید که از دستورالعمل ها پیروی کند و جملات را با هم ترکیب کند. بنابراین بله ، وقتی کودک نوپا آنطور که انتظار داشتید به این مراحل مهم نرسید ، دلسرد کننده است.

اما حتی اگر کودک شما تاخیرهای زبانی را تجربه کند ، این همیشه نشان دهنده یک مشکل جدی نیست. به یاد داشته باشید که کودکان مهارت های زبانی را با سرعت های مختلف توسعه می دهند. اگر نگرانی دارید یا احساس می کنید یک مشکل اساسی وجود دارد ، به عنوان احتیاط با متخصص اطفال خود صحبت کنید.

---

منبع:familico.ir