بهترین روانشناس

مطالب علمی روانشناسی خانواده

بهترین روانشناس

مطالب علمی روانشناسی خانواده

در این وبلاگ مسائل ئ مشکلات روانی مطرح میشود

۳ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «مشاوره کودک فمیلیکو» ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

از نظر مشاوره فمیلیکو البته که اگر کودکتان کمی عقب تر از محدوده های سنی بالا بود و مهارت های ارتباط برقرار کردن را کمی دیر تر آموخت جای نگرانی نیست و لزوما به معنی وجود یک مشکل نیست.

شما به عنوان والدین کودک کارهای زیادی را برای تشویق کودکتان به برقراری ارتباط می توانید انجام دهید.

1. با یکدیگر کتاب بخوانید

خواندن کتاب برای کودکتان (هر چه بیشتر بهتر) یکی از بهترین راهکار هایی است که شما برای افزایش مهارت های ارتباطی و آموزش حرف زدن به کودکتان می توانید انجام دهید. تحقیقات انجام شده نشانگر این است که استفاده از کتاب های مصور به نسبت فقط گوش دادن به والدین تاثیر بهتری در آموزش حرف زدن کودک دارد.  قصه خوانی برای کودک قبل از خواب در روند صحبت کردن کودک او بسیار موثر خواهد بود.

2. آنچه را که انجام می دهید دیکته کنید


در یک خانه تنها با یک نوزاد می تواند بسیار آرام باشد. از آنجایی که آنها با ما صحبت نمی کنند، ما تمایل کمتری به صحبت با آنها داریم. با این حال، همانطور که قبلاً گفتم، کاری کنید که فعالیت های روزمره برای فرزندتان به تجربیات یادگیری تبدیل شوند.

در حین انجام کارها درباره روز و روزهای آنها صحبت کنید. من ظرفها را میشورم داری با توپ بازی میکنی من موهایم را فر می کنم. آنها از شنیدن صدای شما لذت خواهند برد و شنیدن دیالوگ راه بسیار خوبی برای شروع یادگیری واژگان جدید است.

نکات، ترفندها و فعالیت هایی را بیاموزید تا به کودک نوپا خود صحبت کنید. با تبدیل فعالیت های روزمره به تجربیات یادگیری، زبان و واژگان را توسعه دهید.


3. به همه چیز به صورت شفاهی برچسب بزنید


همانطور که کودک شما بازی می کند، غذا می خورد یا فقط می گذرد، اسباب بازی ها یا اشیایی را که در دست دارد، می بیند یا می شنود بگویید. به هر چیزی که می توانید برچسب بزنید تا کلمات را بارها و بارها بشنوند. این زمانی است که تکرار نیز وارد می شود. اگر می‌خواهید غذاهایی را که می‌خورند یا چیزهایی که هر روز با آن‌ها بازی می‌کنند نام ببرید، باید خیلی زود واژگان را پیدا کنند.

4. از آنها بخواهید که تکرار کنند
وقتی روال گذاشتن همه چیز را به آنها شروع کردید، از آنها بخواهید آن را برای شما تکرار کنند. فقط با یک کلمه یا حتی اولین صدای کلمه شروع کنید. ا این نشان می دهد که آنها هنوز این مفهوم را دریافت می کنند که همه این اشیاء نام دارند، اما هنوز نمی توانند همه صداها را به درستی تولید کنند.

 

5. از آنچه به آنها علاقه دارد استفاده کنید


تعیین کنید فرزندتان چه چیزی را دوست دارد و از آن به نفع خود استفاده کنید. اگر روی شخصیت، موسیقی، غذا یا اسباب‌بازی خاصی وسواس دارند، فرصت‌های زیادی برای دیدن، شنیدن، چشیدن و بازی با آن آیتم فراهم کنید و در عین حال در مورد آن با آنها صحبت کنید. اگر کودک شما عاشق ماشین و کامیون است، سعی نکنید آنها را مجبور کنید که بنشینند و صدای حیوانات را یاد بگیرند. از آنچه کار می کند استفاده کنید. اگر به آن فعالیت علاقه نشان دهند، مبارزه بسیار کمتری خواهد بود.

 


6. از موسیقی استفاده کنید


نوزادان و کودکان نوپا ریتم و موسیقی خوب را دوست دارند، بنابراین به احتمال زیاد کلمات و ژست‌ها را از یک آهنگ دریافت می‌کنند.

سعی کنید آهنگ‌های ساده کودکانه را با ژست‌ها بخوانید. اگر آنها شروع به تقلید حرکات و حرکات همراه با آهنگ کنند، کلمات باید دنبال شوند. ساختن موسیقی نیز ممکن است به آنها کمک کند که آهنگ بخوانند. می‌توانید از ماراکا، درام، و زیلوفون استفاده کنید تا کودکتان را وادار به ایجاد صدا و صدا کنید.

 

7. از اسباب بازی های باز استفاده کنید


اسباب بازی هایی که استفاده از تخیل را فراهم می کنند برای بچه های کوچک بهترین هستند. استفاده از فنجان‌های روی هم و اسباب‌بازی‌های وانمودی چند مورد عالی هستند که خلاقیت و کاوش را تشویق می‌کنند. اینها به مراتب بهتر از بازی های الکترونیکی هستند که همه کارها را برای آنها انجام می دهند.

 

8. برای یک مکث اجازه دهید


مکث انتظاری به کودک اجازه می دهد تا مدتی به شما پاسخ دهد. همانطور که کودکان در حال یادگیری صحبت کردن هستند، سرعت پردازش آنها بسیار کندتر از ما خواهد بود.

 

اگر از آنها می‌خواهید صدا، کلمه یا شیئی را تکرار کنند یا از آنها سؤالی می‌پرسید، انتظار داشته باشید که ممکن است به زمان بیشتری نیاز داشته باشند. بنابراین، قبل از اینکه تصمیم بگیرید به آنها پاسخ دهید یا ادامه دهید، چند ثانیه به آنها فرصت دهید تا پاسخ دهند. 

منبع:

فمیلیکو

familico.ir

teachinglittles.com

  • جللال میری
  • ۰
  • ۰

داشتن یک دوست خیالی که گاهی اوقات به آن همراه خیالی کودک نیز می گویند، بخشی عادی و حتی سالم از بازی دوران کودکی محسوب می شود.

تحقیقات بر روی دوستان خیالی ده ها سال است که ادامه دارد و پزشکان و والدین به طور یکسان در مورد سالم بودن یا "طبیعی بودن" خود فکر می کنند.

اکثر تحقیقات بارها و بارها نشان داده اند که این امر معمولاً بخشی طبیعی از دوران کودکی برای بسیاری از کودکان است.

تحقیقات قبلی نشان می دهد که 65 درصد از کودکان تا 7 سالگی یک دوست خیالی داشتند.

 

چه مفهومی داره؟


مشاوران فمیلیکو ایجاد دوستان یا همراهان خیالی برای کودکان غیرمعمول نیست - کسی که می توانند با او صحبت کنند، با او تعامل کنند و با او بازی کنند.

این دوستان وانمود می‌کنند که ممکن است شکل هر چیزی را داشته باشند: یک دوست نامرئی، یک حیوان، چیزی خارق‌العاده، یا درون یک وسیله، مانند یک اسباب‌بازی یا حیوان عروسکی.

اکثر تحقیقات نشان داده اند که داشتن یک دوست خیالی یک شکل سالم از بازی دوران کودکی است. مطالعات حتی نشان داده‌اند که ممکن است در کودکانی که همراهان خیالی ایجاد می‌کنند، فوایدی برای رشد داشته باشند.

مزایا ممکن است شامل موارد زیر باشد:

شناخت اجتماعی برتر
جامعه پذیری بیشتر
خلاقیت را تقویت کرد
استراتژی های مقابله ای بهتر
افزایش درک عاطفی
دوستان خیالی ممکن است برای فرزند شما دوستی، حمایت، سرگرمی و غیره فراهم کنند.

8 راهکار برای برخورد با دوست خیالی کودک

خودتان را خیلی نگران نکنید

روانشناسان کودک معتقد هستند داشتن دوست خیالی کودک در سنین 3 تا 7 سال کاملا طبیعی است. شما در برخورد با دوست خیالی فرزندتان نباید او را به شدت رد کنید و کودکتان را از داشتن دوست خیالی منع کنید. هرچه شما بیشتر کودکتان را وادار به ترک کردن دوست خیالی اش کنید، او بیشتر وابسته می‌شود. پس بهتر است دوست خیالی کودک را به عنوان عضو جدید خانواده قبول کنید و حتی با او همراه شوید. مثلا هنگام ناهار یک ظرف هم برای دوست خیالی بگذارید و در مورد او با فرزندتان صحبت کنید. اینکه دوست خیالی کودک را بپذیرید، باعث می‌شود کنترل بهتری روی شرایط داشته باشید.

[caption id="attachment_1994" align="aligncenter" width="800"]آشنا شدن با دوست خیالی کودک آشنا شدن با دوست خیالی کودک[/caption]

با دوست خیالی کودک آشنا شوید

از آنجایی که دوست خیالی کودک مدتی میهمان منزل شماست، بهتراست او را بیشتر بشناسید. در مورد دوست خیالی کودک از فرزندتان سوال بپرسید. سوالاتی مانند " اسم دوست خیالیت چیه؟"، " دوست خیالیت چندسالشه و اهل کجاست؟" " با او چه بازی هایی انجام میدی؟"، " او تو را به انجام چه کارهایی تشویق می‌کنه". این سوالات به شما کمک می‌کند تا اطلاعات مفیدی در مورد دوست غیرواقعی فرزندتان به دست آورید. شما می‌توانید از این اطلاعات هوشمندانه استفاده کنید. معمولا ویژگی های خوب و بدی که کودکتان در مورد دوست خیالی خود می‌گوید، همان ویژگی های فرزندتان است. اگر درمورد ترس ها و کنجاوی های دوست غیر واقعی خود برای شما تعریف می‌کند، به احتمال زیاد همان ترس ها و اضطراب های فرزندتان است.

با دوست خیالی فرزند بیش از اندازه همراه نشوید

همانطور که گفتیم آشنایی با دوست خیالی کودک به شناخت بهتر فرزندتان کمک می‌کند. اما نباید بیش از اندازه با دوست غیر واقعی همراه شوید تا این مسئله خیلی برای او پررنگ نشود. توجه زیاد شما به دوست خیالی کودک ممکن است باعث احساس حسادت در کودکتان شود. بنابراین نسبت به دوست خیالی فرزند خود خیلی اشتیاق نشان ندهید و هرگز فرزندتان را با او مقایسه نکنید. به طور کلی می‌توان گفت در مورد دوست خیالی کودک صحبت نکنید مگر اینکه فرزندتان برای صحبت پیش قدم شود. اگر او برای گفتگو پیش قدم شد، باید شنونده خوبی برای او باشید.

برای دوست خیالی محدودیت بگذارید

اگر احساس می‌کنید مهمان ناخوانده منزل شما بیش از اندازه در کارهای فرزندتان دخالت می‌کند، او را محدود کنید. گاهی اوقات ممکن است فرزند شما کار اشتباهی انجام دهد و انگشت اتهام را به سمت دوست خیالی خود ببرد که " او این کار را انجام داد" و یا " او از من خواست تا این کار را انجام دهم".  در چنین شرایطی لازم است که قوانینی را برای دوست خیالی تعیین کنید. مثلا به کودکتان بگویید" او در خانه خودش می‌تواند هرکاری که دلش خواست انجام دهد اما وقتی اینجاست باید مطابق قوانین منزل ما رفتار کند" و یا " او کار اشتباهی کرده و دیگر نباید آن را تکرار کند". هر زمانی که متوجه شدید فرزندتان برای فرار از پاسخگویی به کارهای اشتباهش، تقصیر را به گردن دوست خیالی می‌اندازد با او برخورد کنید و بهانه هایش را قبول نکنید.

[caption id="attachment_1995" align="aligncenter" width="366"]داشتن دوست واقعی در برابر دوست خیالی داشتن دوست واقعی در برابر دوست خیالی[/caption]

زندگی واقعی را برای او لذت بخش کنید

با اینکه دوست خیالی کودک می‌تواند رفیق و همراه خوبی برای فرزندتان باشد؛ اما مسلما به اندازه بازی کردن و همراه شدن با دوستان واقعی خوش حال کننده نیست. سعی کنید محیط اطراف کودک را برای او جذاب کنید. همچنین وقت بیشتری برای بازی کردن و همراه بودن با فرزندتان بگذارید و از او بخواهید با کودکان همسن و سال خود بازی کند. هرچقدر دنیای واقعی کودک شیرین و جذاب تر باشد، زودتر از دوست خیالی خود خداحافظی می‌کند.

دوست خیالی کودک را تنبیه نکنید

بعد از اینکه متوجه شدید فرزند شما برای فرار از مسئولیت و یا بی تقصیر نشان دادن خود، همه چیز را به گردن دوست خیالی خود می‌اندازد، فرزندتان را تنبیه کنید. کودک شما زرنگ است و از این حربه برای فرار از جبران خطاهایش استفاده می‌کند. در چنین شرایطی اگر شما دوست غیر واقعی او را به جای کودکتان تنبیه کنید، او یاد می‌گیرد که مسئولیت کارهایش را به گردن دیگران بیندازند و این ویژگی برای آینده کودک دردسر ساز است. بنابراین بهانه های کودکتان را نپذیرید و خودش را مجبور به جبران خطاهایش کنید.

5 هدف برای داشتن یک دوست خیالی

در سال 2017، محققان این پنج هدف را برای داشتن یک دوست خیالی شرح دادند:

حل مسئله و مدیریت احساسات
کاوش در ایده آل ها
داشتن یک همراه برای بازی فانتزی
داشتن کسی برای غلبه بر تنهایی
اجازه دادن به کودکان برای کشف رفتارها و نقش ها در روابط

آیا داشتن یک دوست خیالی برای بچه ها خوب است؟
در حالی که برخی از والدین ممکن است نگران باشند، داشتن یک دوست خیالی برای کودک کاملاً طبیعی است.

در مقایسه با کودکانی که دوست خیالی ندارند، کودکانی که دوست خیالی ندارند در موارد زیر تفاوتی ندارند:

بیشتر ویژگی های شخصیتی
ساختار خانواده
تعداد دوستان غیر خیالی
تجربه در مدرسه
در گذشته، کارشناسان معتقد بودند داشتن یک دوست خیالی نشان دهنده یک مشکل یا یک وضعیت سلامت روانی است. بر اساس تحقیقات فعلی منبع مورد اعتماد، این تفکر بی اعتبار شده است.

در حالی که بیشتر مردم کودکان خردسال در سنین پیش دبستانی را با داشتن همراهان خیالی مرتبط می دانند، در واقع داشتن آنها برای کودکان بزرگتر نیز طبیعی است.

تحقیقات قدیمی تر نشان می دهد 28 درصد از کودکان 5 تا 12 ساله دارای دوستان خیالی هستند.

دختران بیشتر از پسرها دوستان خیالی دارند.

تخیل می تواند بخش مهمی از بازی و رشد کودک باشد. داشتن یک دوست خیالی می تواند به کودک کمک کند روابط خود را کشف کند و خلاقیت خود را به کار گیرد.

منبع:

https://familico.ir/kids-imaginary-friends/

https://www.goodhousekeeping.com/life/parenting/a28579180/why-children-have-imaginary-friends/

https://www.theatlantic.com/family/archive/2019/07/why-do-kids-have-imaginary-friends/594919/

https://www.healthline.com/health/mental-health/imaginary-friends#is-it-ok

 

 

  • جللال میری
  • ۰
  • ۰

جالب است بدانید برخلاف نظر عموم مردم که میگویند بهترین سن از شیر گرفتن کودک دو سالگی است، تحقیقات علمی هیچ سن خاصی را برای این موضوع در نظر نگرفته اند. تنها ملاک مهم آمادگی خود کودک و مادر او است. با این حال بیشتر کودکان از سن دو سالگی میتوانند غذاهای مختلف را بدون مشکل بخورند و وابستگی کمتری به شیر مادر داشته باشند. به همین دلیل از شیر گرفتن کودک بعد از دوسالگی چیزی است که بهتر به نظر میرسد زیرا نیاز نیست نگران خریدن مکمل های مختلف برای تغذیه کودکتان باشید.

از شیر گرفتن اولین نوزادم آسان بود. زمانی که او 16 ماهه بود از مهدکودکش به ویروس معده مبتلا شدم، دو روز بدبختی را در آغوش توالت گذراندم، و وقتی رنگ پریده، لرزان و انتخاب های زندگیم را زیر سوال بردم، پسرم بطری را جایگزین شیر من کرده بود.

من چنین شانسی نداشتم که فرزندم، که اکنون 18 ماهه است، دوچرخه  سواری کند و با تلویزیون از راه دور کار کند، و هنوز هم با فرکانس یک نوزاد تازه متولد شده تغذیه می کند، اما به چابکی یک ژیمناستیک است.

 

"پس... آیا فکر می کنید به زودی شیردهی را ترک خواهید کرد؟" اعضای بزرگ‌تر خانواده از من می‌پرسند در حالی که می‌بینند شکم کودک نوپایم روی تنه‌ام می‌چرخد و نوک سینه‌ام را که اکنون چهار اینچ طول دارد با خود در دندان‌هایش می‌برد.

 

برای والدینی که به نوزادان خود با سینه شیر می‌دهند، تصمیم‌گیری در مورد زمان و نحوه توقف می‌تواند به ترجیحات شخصی، مسائل مالی، شرایط، سرنوشت و تمایل کودک برای رها کردن آن بستگی داشته باشد. برخی از نوزادان به راحتی به شیشه یا فنجان میل می کنند، گویی که چندین ماه گذشته شیردهی و پیوند برای آنها معنایی ندارد. و دیگران شیر گاو خود را درست به سمت شما می ریزند و سپس شما را از پیراهن بیرون می آورند.

 

هیچ زمان "مناسب" برای از شیر گرفتن وجود ندارد. سازمان بهداشت جهانی تغذیه انحصاری با شیر مادر را تا شش ماهگی و ادامه شیردهی تا سن دو سالگی یا بیشتر توصیه می کند. اما بسیاری از کودکان بین 12 تا 18 ماهگی شروع به حضور در مهد کودک می کنند، بنابراین جلسات پرستاری شما به طور طبیعی کاهش می یابد (یا تعداد دفعات آن کاهش می یابد). و گاهی اوقات، بدون توجه به دلیل، فقط احساس می‌کنید کارتان تمام شده است – اما فرزندتان سرسختانه در قفل می‌ماند.

ناامید نشو در اینجا شش نکته وجود دارد که باید هنگام شروع از شیر گرفتن کودک برای شما و فرزندتان به خاطر داشته باشید.

از شیشه شیر استفاده کنید

اولین قدم برای از شیر گرفتن کودک این است که از شیشه شیر استفاده کنید. البته این کار نباید به یکباره انجام شود. بطور مثال اگر روزی 5 بار به کودک خود شیر میدهید در ابتدا دوبار آن را از شیشه شیر استفاده کنید. میتوانید پس از مدتی استفاده از شیشه شیر را بیشتر کنید.

از یکی از اعضای خانواده کمک بگیرید

اگر میخواهید از شیشه شیر استفاده کنید بهتر است یک نفر دیگر از اعضای خانواده این کار را انجام دهد. سعی کنید در هنگام شیر دادن در اتاق نیز حضور نداشته باشید تا کودک بوی شما را استشمام نکند و متوجه حضور شما نشود.

کودک را سرگرم کنید

در طول زمان از شیر گرفتن کودک سعی کنید سرش را با اسباب بازی هایش گرم کنید. وقتی که به او شیر میدهید اسباب بازی هایش را در اطرافش قرار دهید تا حواسش به آن ها پرت شود.

زمان شیردهی را کوتاه کنید

اگر قبلا شیردهی شما 15 دقیقه طول میکشیده است زمان را به 10 دقیقه کاهش دهید. اگر بچه حرف گوش کنی ندارید این کار را میتوانید با خواندن یک ترانه انجام دهید و به کودک خود بگویید که وقتی ترانه تمام شد دیگر به او شیر نمیدهید

از موقعیت های مختلف شیردهی استفاده کنید

هدف از این کار این است که شرایط عادی شیر خوردن کودک را برهم بزنید. اگر همیشه بصورت نشسته به کودک خود شیر میدهید از این به بعد ایستاده این کار را انجام دهید. این تغییرات در از شیر گرفتن کودک بسیار موثر است.

[caption id="attachment_2127" align="aligncenter" width="800"]تغییر حالت شیر دادن به کودک تغییر حالت شیر دادن به کودک[/caption]

ساعت شیر دادن خود را تغییر دهید

در ادامه تغییر شرایط شیر خوردن کودک میتوانید از تغییر زمان استفاده کنید. اگر کودک شما عادت دارد که سرظهر شیر بخورد میتوانید زمان آن را به عصر موکول کنید.

 

https://www.todaysparent.com/

https://familico.ir/

  • جللال میری