آسیب پذیری در ازدواج دوم
دلایل متعددی وجود دارد که باعث می شود ازدواج های دوم در برابر اختلال آسیب پذیرتر باشند. شرکا همان خصوصیات شخصی را در ازدواج بعدی خود به وجود می آورند ، اما برخی از این ویژگی ها ممکن است به مشکلات ازدواج اول کمک کرده باشد. افرادی که چندین بار طلاق داده اند و ازدواج مجدد کرده اند تمایل نسبتاً تکانشی و غیر منطقی دارند. در ازدواج های دوم ، شرکا اغلب مجبورند با عوارض دیگری که در ازدواج های اول وجود ندارد ، مانند ترکیب خانواده ها ، برخورد کنند. ازدواج مجدد که شامل فرزندان نامادری می شود ، بیشتر از کسانی است که ازدواج نکرده اند.
ازدواج مجدد به دنبال بیوه شدن
طبق سرشماری سال 2006 ، 32 درصد از جمعیت بالای 65 سال ایالات متحده بیوه بودند. اکثر مردم پس از از دست دادن شریک خود با موفقیت سازگار می شوند. تحقیقات بر روی الگوهای سوگ نشان می دهد که بیشترین نتیجه ، تاب آوری است. با این وجود ، نرخ ازدواج مجدد در میان بیوه های مسن نسبتاً پایین و حتی در میان بیوه های مسن کمتر است. با این حال ، بررسی میزان ازدواج مجدد علاقه به روابط عاشقانه جدید را بسیار دست کم می گیرد.
تفاوت در میل به همکاری مجدد
مردان و زنان نه تنها نرخ ازدواج مجدد متفاوتی دارند ، بلکه در تمایل خود به ازدواج مجدد (برای ایجاد یک رابطه عاشقانه جدید) نیز متفاوت هستند. یک سال و نیم پس از مرگ همسر ، 15 درصد بیوه ها و 37 درصد بیوه زنان 65 ساله و بالاتر علاقه مند به آشنایی بودند. تفاوت در تمایل به همکاری مجدد ممکن است از مزایای متفاوتی باشد که مردان و زنان در و خارج از ازدواج دریافت می کنند.
شایع ترین دلایلی که افراد مسن برای ماندن بدون همسر پس از از دست دادن همسر ارائه می دهند ، مربوط به جنسیت است. در حالی که افسانه رایج این است که "زنان ناراحت می شوند ، مردان جایگزین می شوند" ، تحقیقات از این الگو پشتیبانی نمی کند. در عوض ، بیوه بیشتر می گویند که تمایلی به رها کردن آزادی و استقلال جدید ندارند. بسیاری از بیوه ها احساس رهایی می کنند که دیگر نیازی به مراقبت از شخص دیگری ندارند و این را بیشتر از همراهی بیشتر می دانند. از سوی دیگر ، بیوه ها تمایل دارند گزارش دهند که مجدداً مشارکت نکرده اند زیرا نگران هستند که به دلیل سن بالا و بیماری بد شریک زندگی نامطلوبی باشند.
برخی از مطالعات نشان داده اند که زنانی که به رابطه جدید علاقه ای ندارند به صراحت تصمیم گرفته اند بدون شریک باقی بمانند. در مقابل ، مردان به احتمال زیاد گزارش می دادند که این احتمال را رد نمی کنند اما هنوز به رابطه مناسب برخورد نکرده اند. مصاحبه ها نشان می دهد که زنان بیوه نسبت به بیوه ها آمادگی بیشتری برای استفاده از فرصت جدید دارند.
در میان زنان بیوه ، به نظر می رسد حمایت اجتماعی باعث افزایش علاقه به مشارکت های صمیمی جدید می شود. بیوه های دارای محرم بیشتر از کسانی که دوست صمیمی ندارند علاقه مند به همکاری مجدد هستند. با این حال ، برای مردان این الگو ممکن است معکوس شود. در حالی که عموماً زنان بیوه بیش از بیوه ها به ازدواج مجدد علاقه دارند ، تنها مردانی که از حمایت کم یا متوسط دوستان برخوردارند ، بیشتر از زنان تمایل به ازدواج مجدد در آینده را دارند. هنگامی که زنان بیوه از حمایت اجتماعی بالایی از طرف دوستان برخوردار هستند ، میزان علاقه آنها به همان اندازه بیوه ها است. این نشان می دهد که مردان اگر از حمایت اجتماعی مورد علاقه خود برخوردار نباشند ، انگیزه بیشتری برای همکاری مجدد خواهند داشت. از سوی دیگر ، زنان تمایل دارند منابع اجتماعی متنوع تری در شبکه های اجتماعی خود داشته باشند.
اگرچه تفاوت های جنسیتی در تمایل به همکاری مجدد به خوبی ثبت شده است ، اما سن کمتر و ناراحتی بیشتر نیز افزایش علاقه به ازدواج مجدد را پیش بینی می کند.
منبع:familico.ir
