چگونه از کودک خود عذرخواهی کنیم؟

همه ما مرتکب اشتباه می شویم و باید به فرزندان خود - با مثال خودمان - بیاموزیم که از عهده آن عیب ها برآیند، حتی زمانی که واقعاً برای ما شرم آور باشد.

یا حتی زمانی که احساس می‌کنیم از کاری که فرزندانمان انجام داده‌اند، عصبانی می‌شویم.

مهمترین چیزی که باید به خاطر بسپارید این است که آرام بمانید و با عذرخواهی صمیمانه رفتار کنید.

 

عذرخواهی از کودک به او مسئولیت پذیری را می آموزد

همه پدر و مادرها دوست دارند رفتار و خلقیات پسندیده را به فرزندان خود بیاموزند تا آن ها روابط سالم و بهتری را با دیگران برقرار کنند. یکی از این خلقیات، افزایش مهارت مسئولیت پذیری کودک است. برای اینکه کودک بیاموزد در برابر خطاها و اشتباهات خود مسئول بوده و باید در قبال کارهای اشتباه خود عذرخواهی کند، باید خودمان این رفتار را در خود تقویت کنیم. بنابراین هر زمان که احساس کردید که رفتار شما اشتباه بوده است با عذرخواهی از فرزند به او یاد می‌دهید که باید مسئولیت اشتباهش را بپذیرد.

 

اتفاقی که افتاد را توصیف کنید

مطمئن شوید که عذرخواهی شما تأثیر عمل شما بر فرزندتان را تأیید می کند. "همه ما خیلی ناراحت بودیم، درست است؟ تو داشتی فریاد می زدی. بعد من شروع کردم به داد زدن. و تو شروع به گریه کردی. ببخشید اگر شما را ترساندم. من خیلی ناراحت شدم، اما وظیفه من این است که احساسات خودم را مدیریت کنم. فریاد زدن راهی خوبی برای آرام کردن کسی که دوستش دارید نیست."

 

در برابر میل به سرزنش مقاومت کنید.

بسیاری از ما شروع به عذرخواهی می کنیم و سپس به دلیل اشتباه کودک بهانه می گیریم. مطمئنا، من فریاد زدم - اما تو لیاقتش را داشتی!

علاوه بر این، ما بزرگسالان هستیم. وظیفه ما این است که الگو باشیم، مهم نیست که چه باشد. ما در مرکز مشاوره فمیلیکو مطمئن هستیم که فرزند شما همیشه می تواند بهانه ای بیاورد که چرا آنقدر عصبانی بود که مجبور شد بر سر خواهر یا برادرش فریاد بزند. اما مطمئناً هرگز بهانه ای برای آن رفتار وجود ندارد، چه از جانب فرزندمان و چه از جانب ما. اگر می‌خواهیم بچه‌ها یاد بگیرند خشم خود را به درستی ابراز کنند، باید با رفتار خودمان به آنها نشان دهیم.

 

توضیح دادن اشکالی ندارد، اما یک عذرخواهی خوب را با بهانه تراشی برای رفتارتان خراب نکنید.

پس نه اینجوری:

"من روز بسیار سختی را پشت سر گذاشتم؛ همه چیز در محل کار اشتباه پیش رفت- پس سرت فریاد زدم !

مثل این:

"من روز بسیار سختی را پشت سر گذاشتم؛ همه چیز در محل کار به هم ریخت. -- پس سرت داد زدم. اما این بهانه ای نیست. هیچ کس سزاوار فریاد زدن نیست، هرگز. وقتی عصبانی می شویم، وظیفه ما این است که احساسات خود را بدون حمله به طرف مقابل ابراز کنیم، و فریاد زدن یک رفتار بد است. متاسفم."

 

مسئولیت پذیری را با بر عهده گرفتن مسئولیت هر کاری که می توانید در یک موقعیت معین الگو برداری کنید.

"بسیار متاسفم که اینجا نبودم تا به شما کمک کنم تا این مشکل را حل کنید." وقتی شما خودتان را سرزنش نمی کنید و متاسفید که آنجا نبودید و حتی سهم کوچکی از مسئولیت را به عهده می‌گیرید، به فرزندانتان کمک می‌کند تا از خود عذرخواهی کنند.

 

اگر می توانید به خودتان فرصت بدهید.

"ببخشید، عزیزم، من نمی خواستم به شما صدمه بزنم. اجازه دهید دوباره آن را امتحان کنم. این چیزی است که می خواستم بگویم..."

 

به کودک خود بخشیدن را یاد بده

قدرت بخشش و بخشیدن دیگران زمانی که شما می‌توانید به شکل دیگری رفتار کنید، یک مهارت و قدرت است که باید از بچگی به کودک خود بیاموزید. وقتی شما مرتکب خطا و اشتباهی شده و از کودک خود معذرت خواهی می‌کنید، در واقع او را در موقعیتی قرار می‌دهید که بتواند بخشش را تمرین کند. در چنین شرایطی کودک معنا و مفهوم بخشش را درک کرده و در بزرگسالی روابط بهتری را تجربه خواهد کرد.

منبع:

مشاوره فمیلیکو