بی تفاوتی شوهر حسی است که آزار دهنده است. او یک پیام دردناک به گیرنده می فرستد: "من به تو اهمیت نمی دهم". این بی تفاوتی غیرقابل درک ما را دچار اضطراب و ترس می کند. ما شروع کردیم به توضیح دلایل برای توضیح عدم حساسیت طرف مقابل ، اما همیشه نمی توانیم به اندازه کافی توضیح خوبی پیدا کنیم.
پس در مقابل این رفتار چه باید کرد؟ چگونه می توانیم از صمیمیت دیگران غافل نشویم؟
بی تفاوتی چیست؟
این احساس با یک شکل جدا نشدنی و سرد ارتباط دارد. فرد بی تفاوت به احساسات دیگران اهمیت نمی دهد. اگر اقدامات او باعث رنج شود ، اهمیتی نمی دهد. اگر آنها منجر به شادی شوند ، او نیز اهمیتی نمی دهد. یعنی او فردی است که ظاهراً پوسته ای توخالی است و قادر به احساس و حرکت نیست.
ما به عنوان انسان هایی که در جامعه زندگی می کنیم ، می خواهیم با هم تعامل داشته باشیم ، احساس کنیم ، بخندیم ، گریه کنیم ، صحبت کنیم ، رویا ببینیم ، شکست بخوریم ، دوباره تلاش کنیم. این تجربه کامل است که زندگی را بسیار هیجان انگیز می کند.
فرد بی تفاوت عملاً از همه تجربیات خود ، آگاهانه یا ناآگاهانه فاصله می گیرد ، زیرا نمی تواند ارتباط مشخصی با آنها برقرار کند. این احساس می تواند علاقه به زندگی و افراد را بدزدد و باید با آن مبارزه کرد.
در رابطه عاشقانه ، بی تفاوتی به آرامی ظاهر می شود. بی سر و صدا حل می شود ، اما نتایج آن آشفته است. هنگامی که این اتفاق می افتد ، بسیاری در حال حاضر این سوال را مطرح می کنند که آیا ارزش پافشاری دارد یا باید ادامه داد. پس از همه ، چگونه ممکن است با فردی که احساس نمی کند رابطه داشته باشید؟
بی تفاوتی در روابط
زندگی از لحظات خوب و بد تشکیل شده است. خاطرات خوب تبدیل به خاطرات گرم می شوند که در طول سالها دوست داریم آنها را دوباره زنده کنیم. بدی ها باعث رنج و خجالت ما می شوند. ما سعی می کنیم آنها را در اسرع وقت فراموش کنیم ، اگرچه به خاطر سپردن موارد منفی آسان تر از موارد مثبت است.
تحت هیچ شرایطی واکنشی با بی تفاوتی سالم نیست. اگرچه این احساس گاهی می تواند مفید باشد ، اما ما را در برابر احساسات ناخوشایند که هنوز نمی دانیم چگونه با آنها مقابله کنیم ، محافظت می کند ، اما عاقلانه ترین کار این است که رو به رو با موقعیت های منفی روبرو شویم.
روابط نیز از لحظات شادی و دعوا و نارضایتی شدید تشکیل شده است. بی تفاوتی به نرم کردن بحث ها یا "درس دادن" به شریک کمک نمی کند. برعکس ، به ایجاد پارانویا و بی اعتمادی کمک می کند ، علاوه بر این باعث عدم اضطراب دیگری در صورت عدم وجود پاسخ می شود.
این احساس نادیده گرفته شدن است که باعث درد می شود. ناگهان بین این زوج فاصله ای وجود دارد که قبلاً وجود نداشت و انواع سوالات را در مورد طول عمر رابطه ایجاد می کرد. بالاخره عشق تموم شد؟ برای دریافت این درمان چه کردید؟ چه کسی مقصر این امر است؟
این امکان وجود دارد که حتی به سادگی بتوان به اتهام ، تغییر لحن صدا یا اختلاف نظر واکنش نشان داد. اما یک شریک بی تفاوت به انتقام جویی ما اهمیتی نمی دهد. چگونه می توان شکاف احساسی را که ناگهان بین شما باز شد مدیریت کرد؟
منبع:familico.ir
- ۰۰/۰۷/۲۰